ကၽြန္မတုိ႔က ငယ္ရည္းစားေတြပါ။ အထက္တန္းေက်ာင္းကတည္းက ႀကိဳက္ခဲ့ၾကတာ။ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးအလုပ္ရတယ္။ ဝင္ေငြခ်င္းလည္း မတိမ္းမယိမ္းပါပဲ။ ယူဖုိ႔ရည္ရြယ္ထားေတာ့ ပုိက္ဆံေတြလည္း အတူတူစုၾကပါတယ္။ အခုဘဏ္ထဲမွာ သိန္း ၂ဝ ေလာက္ရွိပါတယ္။ ယူၿပီးရင္ သံုးဖုိ႔ အိမ္ေထာင္မႈပစၥည္းေလး ေတြလည္း ႏွစ္ေယာက္ေငြနဲ႔ဝယ္စုထားတာရွိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔အလုပ္က သူ႔ကို သင္တန္းတစ္ခု သြား တက္ခိုင္းတယ္။ ၃ လသင္တန္းပါ။ ျပန္လာေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔လက္ထပ္ဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီအ ခ်ိန္မွာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္လုိက္လာပါတယ္။ ၃ လအတြင္း သူဟုိမွာထားခဲ့တဲ့ ရည္းစားပါတဲ့။ ေကာင္မ ေလးနဲ႔လြန္က်ဴးထားၿပီးၿပီမို႔ တာဝန္ယူခိုင္းဖို႔ လိုက္လာတာပါ။ သူနဲ႔အတူေနတဲ့ သက္ေသအေထာက္အထား ေတြလည္းျပပါတယ္။ သူကလည္း လံုးဝမယူႏိုင္ဘူး၊ တိုင္ခ်င္ရာတိုင္လို႔ ခါးခါးသီးသီးျငင္းပါတယ္။ ေကာင္မ ေလးက အတင္းကပ္လို႔ သူအားနာလို႔ လိုက္ေလ်ာတာေတြေကာ ေျပာပါတယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း သူ႔မွာ ကၽြန္မရွိေနမွန္း သူလံုးဝမေျပာခဲ့ဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။ အခု ကၽြန္မတုိ႔ခ်င္းျပႆနာတက္ၿပီး ကၽြန္မသူ႔ကို အေတြ႕ မခံဘဲ ေနေနတာ တစ္လရွိပါၿပီ။ ဟိုေကာင္မေလးနဲ႔လည္း ဘယ္လုိညိႇလိုက္ၾကတာလဲမသိပါဘူး။ သူ႔ၿမိဳ႕သူျပန္ သြားၿပီလို႔ ေျပာပါတယ္။ သူက ကၽြန္မကို ေတာင္းပန္ေနတယ္။ မဂၤလာေဆာင္ဖုိ႔ကိစၥကလည္း စီစဥ္ေနတာ ၿပီး သေလာက္ရွိၿပီဆိုေတာ့ ျပန္ဖ်က္ရင္ အားလံုးရိပ္မိကုန္ၾကေတာ့မွာပါ။
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ကၽြန္မကေတာ့ သူ႔ကို လံုးဝမယူခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ သူက ေနာက္တစ္ခါမျဖစ္ေစရဘူးလို႔ ကတိေပးေန တယ္။ ကၽြန္မသူ႔ကို ယူယူမယူယူ ဟုိေကာင္မေလးကိုေတာ့ သူလံုးဝမယူႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာေနတယ္။ ကၽြန္မဘာ ဆက္လုပ္ရမလဲ။ နာမည္ပ်က္ခံၿပီးေတာ့ပဲ မဂၤလာပြဲကို ဖ်က္ပစ္လုိက္ရေတာ့မလား။ စိတ္ဆင္းရဲလြန္းလို႔ ရင္ဖြင့္တာပါ ဂႏၳဝင္ေရ။ အႀကံဉာဏ္ေလးေတြရွိရင္လည္း ေပးပါဦးေနာ္။
စာခ်စ္သူမ်ားလည္း ရင္ဖြင့္ခ်င္တာေလးေတြရွိရင္ ဂႏၳဝင္ရဲ႕ “ မိန္းမသားတို႔ရင္ဖြင့္သံက႑” ကို လိပ္မူၿပီး ရင္ဖြင့္စာေလးေတြ ေရးသားေပးပို႔ႏိုင္ပါတယ္ရွင္။
