တစ္ဦးတည္းေသာ ကေလးငယ္ေတြဟာ ကံေကာင္းတဲ့ ကေလးငယ္ေတြပါ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက မိဘေတြရဲ႕အခ်စ္ကို တစ္ဦးတည္းေမာင္ပိုင္စီးခဲ့ရျပီး လိုတိုင္းတ၊ တတိုင္းရခဲ့တဲ့ဘဝကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုအခ်စ္ခံရမႈေတြက အသက္ၾကီးလာတဲ့အခါမွာ အတၱေလးတစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားျပီး ငယ္စဥ္ကလို လိုတာမရတဲ့အခါ အျခားကေလးေတြထက္ ပိုျပီး ခံစားရတတ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕တစ္ဦးတည္းေသာကေလးေတြဆိုရင္ စိတ္ရွည္သည္းခံျခင္း၊ မွ်ေဝေပးကမ္းျခင္း၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးတို႔မွာလည္း ညံ့ဖ်င္းလာတတ္ၾကပါတယ္။
ဒီလိုျပႆနာေတြ ရင္ဆိုင္ရျခင္းဟာ မိဘေတြရဲ႕ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈအေပၚမွာ အမ်ားၾကီးမူတည္ပါတယ္။ တစ္ဦးတည္းေသာ ကေလးငယ္ေတြဟာ ေလာကပ်ိဳးခင္းထဲက အျခားပန္းပြင့္ေလးေတြနဲ႔မတူဘဲ အထူးသီးသန္႔ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးရမယ့္ လွပတဲ့ ပန္းပြင့္ေလးေတြျဖစ္ပါတယ္။ မိဘဥယ်ာဥ္မႈးေတြအေနနဲ႔ မိမိရဲ႕ရင္ေသြးပန္းပြင့္ေလး ငွားငွားစြင့္စြင့္ ပြင့္လန္းေနဖို႔ စနစ္တက်ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးသင့္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ တစ္ဦးတည္းေသာ ကေလးငယ္ေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရာမွာ လိုအပ္တဲ့ နည္းလမ္းေကာင္းေလးေတြကို ေရးသားတင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။
၁။ အျခားကေလးေတြနဲ႔ ခင္မင္စြာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံဖို႔ အခြင့္အေရးေတြဖန္တီးေပးပါ။
တစ္ဦးတည္းေသာသား၊တစ္ဦးတည္းေသာသမီးေတြဟာ ေမာင္ႏွမရွိတဲ့ကေလးေတြထက္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာ ညံ့ဖ်င္းတတ္ၾကပါတယ္။ ကစားပြဲမွာ ရံႈးနိမ့္တာ၊ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္ေအာင္ ေစာင့္စားရတာေတြ၊ အသင္းအဖြဲ႔လိုက္ လုပ္ေဆာင္ရတာေတြက တစ္ဦးတည္းေသာကေလးေတြအတြက္ ခက္ခဲတဲ့အလုပ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ တစ္ဦးတည္းေသာကေလးငယ္ကို လူမႈအသိုင္းအဝိုင္းအသီးသီးမွာ ဝင္ဆံ့ျပီး လူတကာနဲ႔ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတတ္ေအာင္ သင္ျပေပးပါ။
၂။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ေပးပါ။
မိဘေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာကေလးေတြကို အခ်စ္လြန္တာရယ္၊ စိုးရိမ္တာရယ္ေၾကာင့္ အရာရာတိုင္းကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႔သတ္တတ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြဆိုရင္လည္း ကေလးေတြကို ကိုယ္တိုင္မလုပ္ခိုင္းဘဲ မိဘေတြက လိုက္လုပ္ေပးတာမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ အဲဒီ့အခါမွာ တစ္ဦးတည္းေသာ ကေလးေတြဟာ လြတ္လပ္မႈကို ေကာင္းေကာင္းမခံစားတတ္ေတာ့တဲ့အျပင္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးျပီး လုပ္ကိုင္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတတ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကေလးငယ္ကို လြတ္လပ္စြာ စဥ္းစားျပီး ကိုယ္တိုင္လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးလိုက္ပါ။ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္သည္။
၃။ ျငင္းခံုရန္ျဖစ္တာေတြကို ကိုယ္တိုင္ေျဖရွင္းႏိုင္ေအာင္ သင္ၾကားေပးပါ။
မိဘတိုင္းဟာ ကိုယ့္သားသမီးကို ကာကြယ္ေပးခ်င္ၾကတာ သဘာဝပါ။ ဒါေပမယ့္ ကေလးအခ်င္းခ်င္း ေဆာ့ကစားရင္းနဲ႔ ျငင္းခံုရန္ျဖစ္တာမ်ိဳးမွာေတာ့ မိဘေတြအေနနဲ႔ မပါဝင္သင့္ပါဘူး။ ဒီလိုအျငင္းပြားမႈေတြကို ေျဖရွင္းရာမွာ ေမာင္ႏွမရွိတဲ့ကေလးေတြအတြက္ အဆင္ေျပေပမယ့္ တစ္ဦးတည္းေသာ ကေလးေတြအတြက္ေတာ့ ခက္ခဲပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မိမိသားသမီး ေဆာ့ကစားရင္းရန္ျဖစ္လာတိုင္း ေဒါသကိုေမာင္းတင္ျပီး တစ္ဖက္ကေလးကို အျပစ္မတင္မယ့္အစား အျငင္းပြားမႈေတြၾကံဳရတဲ့အခါ ဘယ္လိုေျဖရွင္းသင့္တယ္ဆိုတာကို သင္ျပထားေပးလိုက္ပါ။
၄။ ကေလးအေပၚမွာ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြပဲ ထားပါ။
တစ္ဦးတည္းေသာကေလးေတြဟာ အရြယ္ေရာက္ျမန္တတ္ၾကျပီး သင္ယူတတ္ေျမာက္လြယ္ၾကပါတယ္။ သားသမီးကို အခ်စ္ပိုျပီး ျဖစ္ထြန္းခ်င္စိတ္ရွိၾကတဲ့မိဘေတြဟာ ကေလးေတြအေပၚမွာ အသက္အရြယ္နဲ႔မလိုက္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးေတြ ထားရွိတတ္ၾကပါတယ္။ လူၾကီးေတြရဲ႕ ဒီအတၱက ကေလးေတြရဲ႕စိတ္ကို အေရာင္ဆိုးႏိုင္တယ္ဆိုတာကို မေမ့ပါနဲ႔။ ဒါ့ေၾကာင့္ မိမိသားသမီးအေပၚမွာ ျဖစ္ႏိင္တဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲထားပါ။ ကေလးဘဝရဲ႕ ေပ်ာ္စရာအခ်ိန္ေတြကို ဖိအားကင္းကင္းနဲ႔ ခံစားခြင့္ေပးလိုက္ပါ။
၅။ ျပီးျပည့္စံုမႈကိုလိုခ်င္တဲ့ အတၱကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ပါ။
သားသမီးတစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့ မိဘေတြဟာ ကိုယ့္ရင္ေသြးအေပၚမွာ ေလာဘၾကီးၾကီးထားတတ္ၾကျပီး ျပီးျပည့္စံုတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစခ်င္ၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီအတၱစိတ္ေၾကာင့္ ကေလးငယ္ကို စိတ္ဓာတ္က်ေလာက္သည္အထိ ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းမိတာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ထို႔အတူပဲ တစ္ဦးတည္းေသာကေလးငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာလည္း မိဘေတြအလိုက်ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြနဲ႔ ျပည့္သိပ္ေနၾကပါတယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာမျဖစ္လို႔ စိတ္ဓာတ္က်တာနဲ႔ မိဘအလိုမက်ျဖစ္လို႔ အျပစ္တင္ခံရတာေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္သြားတဲ့အခါ ကေလးအတြက္ စိတ္က်ေရာဂါေတြ ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မိမိကေလးကို ဘယ္အေျခအေနမွာမဆို ခ်စ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။ ျပီးျပည့္စံုမႈကို အလြန္အမင္းမေမွ်ာ္လင့္ပါနဲ႔။
၆။ အလြန္အမင္း အလိုလိုက္တာမ်ိဳးေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။
တစ္ဦးတည္းေသာကလးငယ္ဟာ ငယ္ရြယ္စဥ္ကတည္းက “လိုတရ”ဘဝကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ေမာင္ႏွမေတြရွိတဲ့ကေလးငယ္ေတြကေတာ့ လိုခ်င္တာရဖို႔ ေပးဆပ္ရတယ္ဆိုတဲ့ ေလာကသဘာဝကို နားလည္ၾကပါတယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ “လိုခ်င္တာရတယ္”ဆိုတဲ့ စိတ္အထင္လြဲမႈေလးေတြ မျဖစ္ေအာင္ တစ္ဦးတည္းေသာကေလးကို ထိုက္သင့္သေလာက္ပဲ အလိုလိုက္ေပးပါ။ တစ္ခုလိုခ်င္ရင္ တစ္ခုေပးဆပ္ရမယ္ဆိုတာကို သင္ျပေပးပါ။ ဥပမာ- တံျမက္စည္းလွည္းမွ မုန္႔ဖိုးေပးမယ္ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ တစ္ေန႔တာအတြက္ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ပါ။ တင္းၾကပ္သင့္တဲ့ေနရာမွာ တင္းၾကပ္ပါ။
၇။ အရာရာတိုင္းကို မွ်ေဝတတ္တဲ့အက်င့္ရွိေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးပါ။
ေမာင္ႏွမရွိတဲ့ကေလးငယ္ေတြဟာ အရာရာတိုင္းကို မွ်ေဝတတ္ျပီး သူတစ္ပါးရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ကို သိရွိၾကေပမယ့္ တစ္ဦးတည္းေသာ ကေလးငယ္ေတြကေတာ့ မွ်ေဝမႈရဲ႕ ရသကို နားမလည္ၾကပါဘူး။ ဒီေတာ့ သင္ကိုယ္တုိင္က မွ်ေဝတတ္တဲ့သူ၊ ေစတနာထက္သန္တဲ့သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပျပဳေပးျပီး ကေလးငယ္ကို အတုယူခိုင္းပါ။ သူတစ္ပါးကို မွ်ေဝေပးလိုက္လို႔ ရလာတဲ့ပီတိရဲ႕ ခ်ိဳျမိန္မႈကို တစ္ဦးတည္းေသာကေလးေတြ သိရွိေအာင္ လမ္းျပေပးလိုက္ပါ။
