ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ ထိုင္ေနတုန္း ရည္းစားေဟာင္းဆီက မက္ေဆ့ခ်္တစ္ေစာင္ ဝင္လာခဲ့တယ္။ သူပို႔လိုက္တဲ့ မက္ေဆ့ခ်္ကို သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူ ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ မက္ေဆ့ခ်္မွာ ေရးထားတာကေတာ့“ခ်စ္ေရ ကို႔ကို မွတ္မိေသးရဲ့လား။ ကိုအခု အိမ္ေပၚကေန ေမာင္းခ်ခံထားရတယ္။ ကို႔မွာ ဆက္သြယ္စရာဘယ္သူမွမရွိလို႔ ကို႔ကို ကူညီပါဦးကြာ” တဲ့။ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္မကို မသြားဖို႔ေျပာတယ္။ လူေကာင္းမဟုတ္တဲ့ ရည္းစားေဟာင္းဆီ ျပန္ပါသြားမွာ မလိုလားဘူးလို႔ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ သူတကယ္ပဲ အကူအညီလိုေနတာမွာပါေလ ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ကၽြန္မသူ႔ကို သြားေခၚဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ ျမည္တြန္ေတာက္တီးၿပီး က်န္ေနခဲ့တာေပါ့။
သူ႔ကို ေခၚဖို႔ သူခ်ိန္းတဲ့ေနရာကို ကၽြန္မကားေမာင္းၿပီး သြားလိုက္တယ္။ “ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခ်စ္ရယ္၊ ကိုယ့္မွာ ခ်စ္ကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွ မရွိပါဘူး။ အခုလည္း အိမ္ေပၚကေန ေမာင္းခ်ခံထားရလို႔ ကို႔မွာ သြားစရာေနရာမရွိဘူး။ အဲ့ဒါ ခ်စ္အခုေနေနတဲ့ တိုက္ခန္းကို လိုက္ခဲ့လို႔ရမလား” လို႔ သူေျပာတယ္။ သူနဲ႔ကၽြန္မ ျပတ္သြားတာ (၂) ႏွစ္တိတိရွိပါၿပီ။ ကၽြန္မ သိကၡာကို ငဲ့ၿပီး သူ႔ကို မလိုက္ခဲ့ပါနဲ႔လို႔ပဲ ျငင္းဆိုလိုက္ရပါတယ္။
ရည္းစားေဟာင္းကို သူ႔ေနအိမ္ေရွ႕ထိ ကၽြန္မလိုက္ပို႔ၿပီး ကၽြန္မ ေနတဲ့တိုက္ခန္းကို ျပန္လာခဲ့လိုက္တယ္။ အတိတ္ရဲ့ ေန႔ရက္ေတြကို ျပန္လည္တူးေဖာ္ရင္း သူနဲ႔ကၽြန္မ ျပတ္သြားရတဲ့အေၾကာင္းေတြကို ျပန္လည္ေတြးေတာမိခဲ့တယ္။ သူနဲ႔ ကၽြန္မ ျပတ္ခဲ့ရတာကလည္း သူ႔ေၾကာင့္ပါပဲ။ ကၽြန္မတို႔ ရည္းစားသက္တမ္း (၃) ႏွစ္မွာ ေဖေဖဝယ္ေပးထားတဲ့ တိုက္ခန္းကို ကၽြန္မ ေခၚျပခဲ့မိတယ္။ တိုက္ခန္းမွာ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္းေနတာ သူသိေတာ့ စိတ္မခ်လို႔ ေန႔တိုင္းလာမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၴဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္သည္။
တစ္ရက္မွာ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္း သူသူတစ္ေယာက္ ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။ ကၽြန္မ ရည္းစားက ကၽြန္မတို႔ဟာ Living together ေနထိုင္ေနပါတယ္ဆိုၿပီး သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ သတင္းဖြထားပါသတဲ့။ ၿပီးေတာ့ သူက ကၽြန္မကို ေျခေတာ္တင္ဖို႔ပဲ တြဲခဲ့တယ္ အတည္လက္ထပ္ယူဖို႔ စိတ္ကူးမရွိတဲ့အေၾကာင္း သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ စကားဝိုင္းမွာ ေျပာခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ကၽြန္မ စိတ္တိုၿပီး ေဒါသထြက္လြန္းလို႔ အသားေတြေတာင္ တဆတ္ဆတ္တုန္လာခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မက သူ႔ကို ယုံၾကည္လို႔ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္းေနတဲ့ တိုက္ခန္းကိုေတာင္ အခ်ိန္မေရြးဝင္ထြက္ခြင့္ျပဳထားခဲ့တာ သူဒီလို ကြယ္ရာမွာ ဟားတိုက္ေနဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူေျပာသလို ကၽြန္မတို႔ဟာ လင္မယားအရာလည္း မေျမာက္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါကို ဘာေၾကာင့္ ပါးစပ္အရသာခံၿပီးေျပာေနသလဲဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္မလည္းနားမလည္ပါ။ ၿပီးေတာ့ ဒီသတင္း နယ္မွာေနတဲ့ ကၽြန္မေဖေဖနားထဲ ေရာက္သြားခဲ့ရင္ ကၽြန္မဘယ္လိုေနရမလဲ။ မိသားစုကို ဘယ္လို မ်က္ႏွာျပရမလဲ။ ကၽြန္မရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကို တန္ဖိုးမထားတဲ့ ဒီလို ေယာက္်ားမ်ိဳးကို ဆက္ၿပီး လက္တြဲဖို႔ မျဖစ္နိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ ကၽြန္မသူ႔ကို လမ္းခြဲဖို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
အခုလည္း သူက ကၽြန္မတိုက္ခန္းကို လိုက္ခဲ့ဖို႔ ေျပာျပန္တယ္။ သူ႔လို ႏႈတ္မေစာင့္စည္းတဲ့ ေယာက်္ားမ်ိဳး၊ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကို တန္ဖိုးမထားတတ္တဲ့ ေယာက်္ားမ်ိဳးကို ခ်စ္သူအျဖစ္ ျပန္ၿပီး လက္မခံနိုင္သလို ကၽြန္မေနထိုင္တဲ့ တိုက္ခန္းကိုလည္း ျပန္မေခၚနိုင္ပါဘူး။ တျခားမိန္းကေလးေတြကိုလည္း ဒီလို ႏႈတ္မေစာင့္စည္းတဲ့ ေယာက်္ားမ်ိဳး၊ ကိုယ့္က်င့္တရားမေကာင္းတဲ့ ေယာက်္ားမ်ိဳးေတြကို ေဝးေဝးကေရွာင္ၾကဖို႔ ဒီေနရာကေနပဲ တိုက္တြန္းေျပာၾကားပါရေစ။
