ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူ လြန္ခဲ့တဲ့ (၅)ႏွစ္က လက္ထပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ စရိတ္စကလည္း ႀကီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး အလုပ္လုပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ သူကလည္း ေမာင္တစ္ထမ္း၊ မယ္တစ္ရြက္ဆိုသလို အိမ္ရဲ႕ဝင္ေငြရဖို႔ တစ္ဖက္တစ္လွမ္းကေန အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးဟာ ကြ်န္ေတာ္မႏႈိးခင္မွာႏႈိးၿပီး ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္တယ္။ ၿပီးရင္ရံုးသြားတယ္။ ညေနေရာက္ရင္ ညစာခ်က္ျပဳတ္တာေပါ့။
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ညေနေရာက္ရင္ တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းထားသမွ် ေျဖေလွ်ာ့ႏုိင္ဖို႔ တီဗြီၾကည့္လိုက္ ဖုန္းသံုးလိုက္နဲ႔ေပါ့။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ဆုိဖာေပၚ က်က်နနထုိင္ၿပီး အနားယူဖို႔ ျပင္ရုံရွိေသး ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးက “ကိုေရ…အဝတ္ေလွ်ာ္စရာေတြရွိေနလို႔ ပန္းကန္ေတြ ကူေဆးေပးလုိ႔ရမလား” တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ ရယ္ခ်င္သြားတာေပါ့။ ဒါေယာက္်ားအလုပ္မွ မဟုတ္ဘဲ။ “အဲ့ဒါ မင္းအလုပ္ေလ ငါဘာလို႔ လုပ္ရမွာလဲ” လို႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ “ကၽြန္မ ရွင့္ကို အကူအညီေလး နည္းနည္းေတာင္းရုံပါ ကၽြန္မလည္း တစ္ေနကုန္ အလုပ္လုပ္ထားရတာမဟုတ္လား” လို႔ ဇနီးက ျပန္ေျပာတယ္။ ပူညံပူညံလုပ္ေနတဲ့ ဇနီးသည္ကို အျမင္ကတ္လာတယ္။ သူ႕မ်က္စိေရွ႕မွာေနရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို သူခုိင္းခ်င္ေနဦးမွာပဲ။ အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ ေဘးအခန္းက ဦးေလးတို႔ လင္မယားဆီ သြားလည္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၱဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္သည္။
ဦးေလးက ပ်က္ယြင္းေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး “ဘာျဖစ္လို႔လဲ” လို႔ ေမးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မိန္းမေၾကာင့္ အာရုံစားရတဲ့အေၾကာင္းေတြ ဦးေလးကို ေျပာျပျဖစ္တယ္။ ဦးေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စကားစျမည္ ေျပာေနတုန္းမွာပဲ ဦးေလးဇနီးေရာက္လာတယ္။ အဝတ္ျခင္းႀကီးကို ခါးမွာပိုက္လုိ႔။ ၾကည့္ရတာ အဝတ္ေတြ ေလွ်ာ္ၿပီးလွန္းခဲ့ပုံပဲ။ “ကၽြန္မ အဝတ္ေတြ ေလွ်ာ္ၿပီးသြားၿပီ ပန္းကန္ေဆးေတာ့မယ္။” လို႔ ဦးေလးဇနီး ကေျပာတဲ့အခါ ဦးေလးက “ရၿပီ မေဆးနဲ႔ေတာ့ ကုိယ္ေဆးလုိက္မယ္” တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားလုိက္ရတဲ့ စကားေၾကာင့္ ကုိယ့္နားကိုယ္ေတာင္ မယုံႏုိင္ဘူး။ ဦးေလးလို လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္က တစ္အိမ္လုံးစားေသာက္ထားတဲ့ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြကို ေဆးမယ္ဆုိရင္ ပိုလုိ႔ေတာင္ မယုံႏုိင္ေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မေနႏုိင္တာနဲ႔ “ဦးေလးက ဘာလို႔ တစ္အိမ္လုံးရဲ႕ ပန္းကန္ေတြကို ေဆးရမွာလဲ ဒီအိမ္ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဦးစီးမဟုတ္ဘူးလား” လို႔ ေမးလုိက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေမးစကားကို ၾကားေတာ့ ဦးေလးက ႏွစ္လုိဖြယ္ၿပံဳးတယ္။ “ငါ့တူ အိမ္ေထာင္မႈ တစ္ခုမွာ သူ႔အလုပ္ ကိုယ့္အလုပ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ အခုေခတ္မွာဆုိရင္ အမ်ိဳးသမီးေတြလည္း အမ်ိဳးသားေတြနဲ႔ တန္းတူရင္ေဘာင္တန္းၿပီး အလုပ္လုပ္လာၾကၿပီ။ အိမ္ေထာင္က်သြားရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစုဟာ အျပင္ထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ရသလို အလုပ္ကျပန္လာရင္ ေယာက်္ားနဲ႔ ကေလးေတြ စားဖို႔ ခ်က္ရျပဳတ္ရ၊ ေလွ်ာ္ရဖြတ္ရ၊ ပန္းကန္ေဆးရနဲ႔ သူတုိ႔မွာ အားလပ္ရတယ္လို႔ကို မရွိဘူး။ ဦးတုိ႔လို ေယာက်္ားေတြကေတာ့ အလုပ္ေလးလုပ္ၿပီး ပိုက္ဆံရွာလုိက္ရုံနဲ႔ အဆင္ေျပေနၿပီ။ သူတို႔ကေတာ့ မရဘူးေလ။ ဒီေတာ့သူတုိ႔ ဘဝကို ဦးတို႔အေနနဲ႔ စာနာေပးဖို႔ မသင့္ဘူးလား။ သူတုိ႔ရဲ႕ တာဝန္ေက်ပြန္မႈကို ဦးတုိ႔အေနနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳေပးဖို႔ ထိုက္တန္ပါတယ္ကြာ။ ပန္းကန္းေလး ေလးငါးခ်ပ္ေလာက္ေဆးလုိက္ရတာက ဘာမွအပန္းႀကီးမသြားေပမယ့္ သူတို႔အတြက္ေတာ့ အလုပ္တစ္ခုေပါ့့သြားတယ္မဟုတ္လား” တဲ့။
အဲ့ဒီညက ဦးေလး ေျပာတဲ့ စကားေတြကို နားေထာင္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကိုကၽြန္ေတာ္ ရွက္မိသလို ခံစားသြားရတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ဦးေလးကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အခန္းရွိရာကို ျပန္သြားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ မီးဖိုခန္းထဲက ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြကို ေဆးပစ္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ဇနီးကအေနာက္ကေနေရာက္လာၿပီး “ရွင္ပါလား ဘာျဖစ္သြားတာလဲ။ ခုနက ေျပာေတာ့မေဆးဘူးဆို” လုိ႔ သူေျပာတယ္။ “ကို ခ်စ္တို႔ အိမ္ေထာင္ရွင္မိန္းမသားေတြရဲ႕ ဒုကၡကို အခုမွ နားလည္သြားေတာ့တယ္။” လို႔ သူက “ဘယ္လို နားလည္သြားတာလဲ ဆုိပါဦး” တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔နားကို ကပ္သြားၿပီး သူ႔နဖူးကို ခပ္ဖြဖြနမ္းၿပီး ေျပာျပလုိက္တယ္။ “ေဘးအခန္းက ဦးေလး ေျပာျပတာပါ” လို႔။
အဲ့ဒီညကစၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အိမ္အလုပ္ေတြ ကူလုပ္ျဖစ္တယ္။ သူအဝတ္ေလွ်ာ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္က အဝတ္လွန္းေပးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ပန္းကန္ေဆးရင္ သူကေဘးကေန ပန္းကန္ေတြကိုေရစင္ေအာင္ သုတ္တယ္။ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ အဆင္ေျပလာေတာ့ အလုပ္မွာလည္း ေအာင္ျမင္လာတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္တဲ့ မိသားစုဘဝကို ပိုင္ဆုိင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ဇနီးသည္ကိုခ်စ္ပါ။ ဇနီးရဲ႕ အိမ္အလုပ္ေတြကို ကူလုပ္ေပးလုိက္ပါေနာ္။ ဇနီးသည္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ သင့္ကမာၻႀကီးကို လင္းလက္လွပေစပါတယ္။
