ႏိုင္ငံျခားက page တစ္ခုမွာ တင္ထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ခုဖတ္လိုက္ရတယ္။ မူႀကိဳေက်ာင္းတစ္ခုမွာ ေလးႏွစ္အရြယ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က သူ႕ဆရာမကို “ဆရာမေရ… သမီးဦးေလးက သမီးရဲ႕ ကြတ္ကီးကို ကိုင္တယ္” လို႔ေျပာျပတယ္တဲ့။ ဆရာမကလည္း ကေလးစားေနတဲ့ကြတ္ကီးကို စေနာက္ၿပီး လုတယ္အထင္နဲ႔ “အဲ့ဒါဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ ကြတ္ကီးတစ္ခု ဝယ္ေပါ့သမီးရယ္” လို႔ ေျပာၿပီး ေပါ့ေပါ့တန္တန္ပဲ သေဘာထားလိုက္ေတာ့တာေပါ့။
လေပါင္းမ်ားစြာအၾကာမွာ ဆရာမနဲ႔ အဲ့ဒီကေလးရဲ႕ အေမစကားေျပာေနရင္း အေမျဖစ္သူက “သမီးရဲ႕ ကြတ္ကီးမွာ အနာေလးေတြေပါက္ေနလို႔ဆရာမေရ” လို႔ေျပာေတာ့ ဆရာမက “ ကြတ္ကီးမွာအနာေပါက္တယ္…ဟုတ္လား။” လို႔ တအံ့တၾသနဲ႔ ေမးလိုက္သတဲ့။ တကယ္ေတာ့ ကေလးရဲ႕မိခင္က “မိန္းမကို္ယ္”ကို “ကြတ္ကီး” လို႔ သင္ထားေပးတယ္ဆိုတာကို ဆရာမအေနနဲ႔ အဲ့ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွ သိလိုက္ရတယ္တဲ့။ အဲ့ဒီအခါမွ ကေလးက ေျပာခ်င္ေနတဲ့အေၾကာင္းအရာကို ဆရာမအေနနဲဲ႔ သေဘာေပါက္လာေတာ့တာေပါ့။
စာခ်စ္သူတို႔ေရ…။
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွေရးသားတင္ဆက္သည္။
အဲ့ဒီအျဖစ္အပ်က္ကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ကေလးအေနနဲ႔ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာအၾကမ္းဖက္မႈ ခံေနရတယ္ဆိုတာကို ဆရာမကိုေျပာျပဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီလို မေအာင္ျမင္ခဲ့တာက လိင္အဂၤါေတြရဲ႕ နာမည္ေတြကို ကေလးေတြသိေအာင္ အမွန္အတိုင္းမေျပာျပဘဲ အရာဝတၳဳေတြနဲ႔ တင္စားၿပီးေျပာျပထားခဲ့လို႔ပါ။
ဒါ့ေၾကာင့္ လိင္အဂၤါေတြရဲ႕ အမည္ေတြကို နားလည္းခံသာေအာင္ အျခားလူေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ေျပာျပတဲ့အခါ နားလည္လြယ္ေအာင္ သင္ထားေပးသင့္ပါတယ္။ လိင္အဂၤါေတြရဲ႕ အမည္ကိုအမွန္အတိုင္း သိတာက မရိုင္းပါဘူး။ ဆဲေရးတိုင္းထြာတဲ့အခါ သံုးတာကပဲ ရိုင္းတာပါ။ ကေလးေတြကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ကာကြယ္တတ္ေအာင္ သင္ေပးဖို႔ဆိုရင္ “ရိုင္းသြားမယ္” လို႔ မေတြးလိုက္ပါနဲ႔ေနာ္။
သင့္ရဲ႕အျမင္ေလးေတြကိုလည္း comment box မွာ မွ်ေဝေပးခဲ့ပါဦး။
