အိမ္ေျခရာမဲ့ဘဝမွ ဟားဗတ္ဘြဲ႕ရျဖစ္လာခဲ့တဲ့ ရဲရဲေတာက္ႏွင္းဆီပန္းေလးတစ္ပြင့္

blank

          သူမရဲ႕အမည္က လဇ္မာေရး(Liz Murray) ျဖစ္ပါတယ္။ သူမအသက္ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္မွာ သူမ ရဲ႕ မိခင္ျဖစ္သူက HIV ေရာဂါနဲ႔ ကြယ္လြန္ၿပီး ဖခင္ျဖစ္သူက အိမ္ေျခရာမဲ့မ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ေဂဟာကို ေျပာင္းေရႊ႕လိုက္တာေၾကာင့္ သူမလည္း အိမ္ေျခရာမဲ့တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာပါတယ္။ လူအမ်ားစုအတြက္ေတာ့ အဲ့ဒီလိုအေျခအေနဟာ ဘာမွဆက္လုပ္လို႔မရေတာ့တဲ့လက္ငင္းအျဖစ္ကိုပဲ ၾကည့္ၿပီး စိတ္ဓာတ္က်ခ်င္စရာပါ။ ဒါေပမဲ့ လဇ္ကေတာ့ စိတ္ဓာတ္က်ရမယ့္အစား ပိုေကာင္းတဲ့လမ္းတစ္ခုကို ရွာေဖြခဲ့တယ္။ သူမဟာ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာပဲ ျပည္တြင္းအထက္တန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ တက္ေရာက္ၿပီး ဟားဗတ္တကၠသိုလ္ကေန ဘြဲ႕တစ္ခုရေအာင္ယူခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ စာေရးသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ New York Times မွာ စာအုပ္ေရာင္းအားအေကာင္းဆံုးစာေရးဆရာအျဖစ္ ေဖာ္ျပခံရသလို သူမေရးသားခဲ့တဲ့ Breaking Night: A Memoir of Forgiveness, Survival, and My Journey from Homeless to Harvard ေတြဟာလည္း တီဗြီဇာတ္လမ္းေတြအျဖစ္ ႐ိုက္ကူးခံရပါတယ္။ လဇ္ဟာ အခက္အခဲေတြေၾကာင့္ သူမရဲ႕အနာဂတ္ကိုပ်က္စီးမခံဘဲ ပိုေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

နယူးေယာ့ခ္ႏိုင္ငံရဲ႕လမ္းေတြေပၚက ႏွင္းဆီပြင့္ေလးလို႔ ဆိုၾကတဲ့ လဇ္ဟာ ႏိုင္ငံတကာေဟာ ေျပာေကာင္းသူတစ္ဦး၊ စာေရးသူတစ္ဦးျဖစ္လာတဲ့အျပင္ တျခားသူေတြရဲ႕ဘဝလမ္းညႊန္နည္းျပတစ္ ေယာက္အထိပါျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

ဒီေန႔မွာဆိုရင္ လဇ္ဟာ သူမရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအေၾကာင္း၊ ကုိယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ အေၾကာင္း လူထုေဟာေျပာပြဲေတြနဲ႔ ပုဂၢလိကဆိုင္ရာလုပ္ငန္းခြင္ေတြကတစ္ဆင့္ ကမာၻအႏွံ႔ပ်ံ႕ႏွံ႔ေအာင္ ျဖန္႔က်က္ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ သူမဘဝအတြက္ ေလ့လာသင္ယူမႈေတြကိုလည္း ရပ္တန္႔ပစ္ျခင္း မရွိေသးပါဘူး။ ျမင့္မားတဲ့ရည္မွန္းခ်က္စာရင္းေတြ တစ္သီႀကီးရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။

သူမေျပာေလ့ရွိတာက “ အခုဆိုရင္ ကၽြန္မမွာ တိုက္ခန္းရွိၿပီ။ ေနစရာ၊ အိပ္စရာ၊ စားစရာလည္း မပူရေတာ့ဘူး။ ဒီလိုအေျခအေနမွာ ကၽြန္မရဲ႕ႀကိဳးစားမယ္ဆိုတဲ့ တက္ၾကြမႈေတြလည္း အရင္ကလို လြယ္လြယ္နဲ႔ ေရာက္မလာေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ေက်နပ္ေရာင့္ရဲစိတ္ကုိ မေမြးဘူး။ အဲ့ဒီစိတ္ကသာ ကၽြန္မရဲ႕တိုးတက္ႀကီးပြားမႈကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးမယ့္ အဓိကအရင္းအျမစ္ျဖစ္တယ္။ ကၽြန္မကို ပိုေကာင္းတဲ့ေနရာေတြဆီ ေရာက္ရွိေစမယ့္ ေလွကားထစ္ေတြလည္း ျဖစ္တယ္ေလ ” တဲ့။

ဒါ့အျပင္ …“ လူတိုင္းဟာ ကုိယ္ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့အလုပ္ေတြ၊ အိမ္ေတြ၊ ပစၥည္းဥစၥာေတြ ဆံုး႐ံႈးမွာကို ေၾကာက္ၾကတယ္။ တကယ္ဆံုး႐ံႈးသြားေတာ့လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ လက္ခံၾကရတာပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔က လူသားေတြမို႔ပါ။ ကၽြန္မေျပာခ်င္တာက အားလံုးကို ဆံုး႐ံႈးသြား ရင္ေတာင္ သင့္မွာ သင္ရွိေသးတယ္။ သင့္အသက္ရွဴေနေသးတယ္။ သင္ မတ္တပ္ရပ္ႏိုင္ေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ သင့္ႏွလံုးလည္း ခုန္ေနပါေသးတယ္။ အဲ့ဒီကေန သတိၱခြန္အားကို ယူပါ။ ဘဝက ေက်ာက္သင္ပုန္းအလြတ္လိုပါပဲ။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဘဝကို ေရးဆြဲပံုေဖာ္လိုက္ပါ ” လို႔ လည္း သူမက တိုက္တြန္းထားပါေသးတယ္။

ကဲ… သင္ေကာ လက္ရွိေနရာကေန ပိုတိုးတက္ေအာင္ျမင္တဲ့ဘဝတစ္ခုဆီ ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီလား။ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြမွ်ေဝဖုိ႔ ဒီစာေစာင္ေလးကို SHARE လိုက္ပါဦးေနာ္။