စာခ်စ္သူတို႔ေရ…
တစ္ခါတုန္းက ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့က်ီးကန္းေလးတစ္ေကာင္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူဟာ ေတာတြင္း တစ္ေနရာကို အလည္အပတ္သြားရင္း လွပစြာကေနတဲ့ ေဒါင္းပ်ိဳငွက္ေလးတစ္ေကာင္ကုိ ျမင္လိုက္ရ ခ်ိန္မွာေတာ့ မေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအစား မနာလိုစိတ္ေတြဝင္ၿပီး ေဒါင္းငွက္ေလးလို လွပေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ဘဝမ်ိဳးကို လိုခ်င္စိတ္ျပင္းျပလာပါေတာ့တယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ ေဒါင္းငွက္ရဲ႕ အလွအပနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး ေရာင့္ရဲေက်နပ္မႈလည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။
ဒါနဲ႔… က်ီးကန္းဟာ ဒီလိုအႀကံရပါတယ္။
“ ဒီေန႔ကစၿပီး ေဒါင္းကေနတာကို ငါအၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနမယ္။ ကေနရင္းနဲ႔ သူ႔အေမႊးအေတာင္ ေတြ ကၽြတ္သြားတဲ့အခါ ေကာက္သိမ္းထားမယ္။ အမ်ားႀကီးရလာရင္ ငါ့အၿမီးမွာတပ္လိုက္မယ္။ ဒါဆို ရင္ ငါလည္း သူ႔လိုပဲ လွပတဲ့ေဒါင္းတစ္ေကာင္ျဖစ္သြားမွာပဲ”
အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ က်ီးကန္းဟာ သူ႔အႀကံနဲ႔သူ ေဒါင္းသြားရာေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္ လုိက္ၿပီး ေၾကြက်သမွ် အေမႊးအေတာင္တုိင္းကို ေကာက္ယူပါေတာ့တယ္။ ေကာက္ယူစုထားတာေတြ လံုေလာက္သြားတဲ့တစ္ေန႔မွာ က်ီးကန္းဟာ ေဒါင္းရဲ႕အေမႊးအေတာင္ေတြကို သူ႔ကိုယ္မွာတပ္ဆင္ လိုက္ပါေတာ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူဟာ ေဒါင္းလိုပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ၿပီး လွပတဲ့ေဒါင္းငွက္တစ္ေကာင္ ျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ ပါၿပီ။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ က်ီးကန္းဟာ ေဒါင္းကို ထပ္မံရွာေဖြဖို႔ သြားခဲ့တယ္။ သူက တိတ္ဆိတ္စြာ ခ်ဥ္းကပ္သြားတဲ့အခါမွာ တျခားေသာ ေဒါင္းငွက္ေတြကုိပါ အုပ္စုလိုက္ႀကီးေတြ႕လိုက္ပါေတာ့တယ္။ သူက ပိုေတာင္မနာလိုျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕အေမႊးအေတာင္အသစ္ေတြကို ျဖန္႔ၿပီး အဲ့ဒီကေနတဲ့ေဒါင္းငွက္အုပ္စုၾကားထဲ တိုးဝင္လုိက္တယ္။ ေဒါင္းငွက္ေတြဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေဒါင္းအတု ကို သတိထားမိသြားၾကၿပီး ကေနတာကို ရပ္လုိက္ၾကပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ “ ေနစမ္းပါဦး ခင္ဗ်ားက ဘာလို႔ ဒီကိုလာၿပီး ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္ေနရတာလဲ” လို႔ ဝိုင္းေမးၾကတယ္။
က်ီးကန္းကလည္း “ ခင္ဗ်ားတို႔က သိပ္လွၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ား တုိ႔လို ျဖစ္ခ်င္တာေပါ့” လို႔ မေက်မနပ္ျပန္ေျဖတယ္။ ေဒါင္းေတြက ၿပံဳးၾကတယ္။
“ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးမွာ ထူးခၽြန္တဲ့ကိုယ္ပိုင္အရည္အေသြးေတြ ရွိၾကပါတယ္ ကိုက်ီးကန္း။ ခင္ဗ်ားကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔အမ်ိဳးမတူေပမဲ့ ခင္ဗ်ားပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အရည္အေသြး ေတြရွိေနပါတယ္။ ခင္ဗ်ားလို ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္မႈမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ မရွိဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ ဘဝကုိယ္ ေက်နပ္လိုက္စမ္းပါဗ်ာ” လို႔ ေဒါင္းငွက္ေတြက ဝိုင္းေျပာၾကတယ္။
သုန္သုန္မႈန္နဲ႔ျပန္လာတဲ့ က်ီးကန္းဟာ အသိုက္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ဘဝတူသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ပါတယ္။ အားလံုးထဲမွာ အသက္အႀကီးဆံုးနဲ႔ ဉာဏ္ပညာအရွိဆံုးျဖစ္တဲ့ က်ီးကန္းအိုႀကီးက က်ီး ကန္းကို …
“ နားေထာင္ပါ ငါ့သားေရ။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ သားအတြက္ သင္ခန္းစာေကာင္းတစ္ခုကို သင္ယူခြင့္ရခဲ့တာပါ။ ငါ့သားက က်ီးကန္းတစ္ေကာင္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေဒါင္းငွက္တစ္ေကာင္လို ၾကည့္ေကာင္းခ်င္မွ ၾကည့္ေကာင္းလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ီးကန္းေတြမွာလည္း ေဒါင္းငွက္ေတြမွာ မရွိတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြရွိတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ျမတ္ႏိုးပါ။ ကိုယ့္ျဖစ္တည္ရာဘဝကို လက္ခံၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ေနပါ။ ဒါကသာ ဘဝမွာ စစ္မွန္စြာေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းပါကြယ္ ”
လို႔ ၾကင္နာစြာ ဆံုးမစကားဆိုလိုက္ပါတယ္။
နားလည္သေဘာေပါက္သြားတဲ့က်ီးကန္းက တျခားသူရဲ႕အရည္အခ်င္းေတြကို အားက်ေနမယ့္ အစား ကိုယ္ပိုင္ဘဝထဲက အရည္အခ်င္းေတြနဲ႔ပဲ ဘဝကို ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ေနဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါေတာ့ တယ္။
ႏွလံုးသားအာဟာရေလးေတြမွ်ေဝဖို႔ ဒီစာေစာင္ေလးကို SHARE လိုက္ပါဦးေနာ္။
