တစ္ေန႔မွာ အညတရ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ သူေဌးသမီးေလးတို႔ဟာ ေမတၱာမ်ွသြားၾကပါတယ္။ ေကာင္ေလးက ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုကေန ၾကီးျပင္းလာတာ ဆိုေတာ့ ေကာင္မေလးမိဘေတြက သိပ္ျပီး သေဘာမေတြ႕လွဘူးေပါ့။
ဒီေတာ့ ေကာင္ေလးဟာ ေကာင္မေလးတင္ သူ႕ဘက္မွာ ရိွေနလို႔မျဖစ္ဘူး၊ သူမရဲ႕မိဘေတြကိုပါ သူ႕ဘက္ပါလာေအာင္ လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ျပီး ပိုေကာင္းေအာင္ ၾကိဳးစားေနထိုင္ျပလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာေတာ့ ေကာင္မေလးမိဘေတြလည္း “ဒီေကာင္ေလးက ဆင္းရဲေပမယ့္ မဆိုးပါဘူး” ဆိုျပီး သမီးျဖစ္သူနဲ႔ သေဘာတူသြားေတာ့တာေပါ့။
ေနာက္ထပ္ ျပႆနာတစ္ခုက ေကာင္ေလးက စစ္သားျဖစ္ေနတာပါပဲ။ ဒီေတာ့ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ စစ္ပြဲတစ္ခုအတြက္ ေကာင္ေလးဟာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို အခ်ိန္တစ္ႏွစ္ေလာက္ ထြက္သြားရပါေတာ့တယ္။ သူ မသြားခင္ တစ္ပတ္ေလာက္ အလိုမွာ ေကာင္ေလးဟာ သူ႔ခ်စ္သူေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ျပီး “ငါ့ကို လက္ထပ္ႏိုင္မလား” ဆိုျပီး လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးမ်က္ဝန္းမွာေတာ့ ဝမ္းသာမ်က္ရည္ေတြ စို႔ျပီး ခ်က္ျခင္းဆိုသလုိ “လက္ထပ္ပါ့မယ္”လို႔ ေျဖလိုက္တာေပါ့။ ျပီးေတာ့ သူတို႔ေစ့စပ္လိုက္ၾကတယ္။ ေကာင္ေလးျပန္လာတဲ့ အခါ လက္ထပ္ၾကဖို႔လည္း ဂတိျပဳထားလိုက္ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကံၾကမၼာရဲ႕ ရက္စက္လြန္းပံုက ေကာင္ေလးထြက္သြားလို႔မွ သိပ္မၾကာေသးဘူး၊ ေကာင္မေလးဟာ ၾကီးမားတဲ့ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈတစ္ခုေၾကာင့္ ဦးေခါင္းမွာ ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ရသြားပါေတာ့တယ္။
ေဆးရံုေပၚမွာ သူမ သတိရလာတဲ့အခါ သူမရဲ႕ အေဖနဲ႔ အေမ ငိုေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနျပီဆိုတာ သူမ ရိပ္မိလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္မွ သိလုိက္ရတာက သူမရဲ႕ ဦးေႏွာက္ကို ထိခိုက္မိသြားျပီး မ်က္ႏွာၾကြက္သားေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ ဦးေႏွာက္အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုလံုး ပ်က္စီးသြားတယ္ ဆိုတာကို ပါပဲ။ တစ္ခ်ိန္တုန္းက သူမရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလးဟာ အခုေတာ့ အက်ည္းတန္သြားျပီေလ။ မွန္ထဲက သူမပံုကုိ ၾကည့္ရင္း “မေန႔ကအထိ ရိွေနတဲ့ ကြ်န္မရဲ႕ အလွအပေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ျပီလဲ၊ အခုေတာ့ ကြ်န္မက သရဲ သဘက္လို ျဖစ္ေနျပီ” ဆိုျပီး ယူၾကံဳးမရစြာ ေအာ္ ေအာ္ျပီး ငိုပါေတာ့တယ္။ သူမတစ္ကိုယ္လံုးကလည္း ျမင္မေကာင္းေအာင္ကို ပတ္တီး အေဖြးသားနဲ႔ ျဖစ္ေနပါျပီ။
အဲ့ဒီ အခိုက္အတန္႔မွာပဲ သူမ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာက သူမတို႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးၾကားက ကတိစကားကို ဖ်က္လိုက္ဖို႔ပါပဲ။ ေကာင္ေလးအေနနဲ႔ သူမကို လိုလားေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ၾကိဳသိေနျပီေလ။ ဒီေတာ့ သူ႔ကို ေမ့ႏိုင္ေအာင္၊ သူနဲ႔ တစ္သက္လံုး မေတြ႔ေတာ့ဘဲ ေနႏိုင္ေအာင္ပဲ ျမိဳသိပ္ၾကိတ္မိွတ္ျပီး ၾကိဳးစားရေတာ့မွာေပါ့။ ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၲဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
အေဝးက ေကာင္ေလးကေတာ့ ခ်စ္သူေကာင္မေလးဆီကို စာေတြေရး၊ သတင္းေတြေမးနဲ႔ေပါ့၊ ေကာင္မေလးကေတာ့ လံုုးဝကို စာမျပန္ေတာ့ပါဘူး။ ဖုန္းတစ္ဂြမ္ဂြမ္ ဆက္ေတာ့လည္း လံုးဝကို လ်စ္လ်ဴရႈေနခဲ့ပါတယ္။
တစ္ႏွစ္ျပည့္ျပီး တစ္ေန႔မွာေတာ့ သူမရဲ႕ အေမျဖစ္သူက ေကာင္မေလးရဲ႕ အခန္းထဲဝင္လာျပီး “သမီးေလး… သူေရွ႕တန္းက ျပန္လာျပီ” ဆိုျပီး ေျပာျပပါတယ္။
ၾကားၾကားခ်င္းပဲ ေကာင္မေလးဟာ “မျဖစ္ဘူး… သူ႕ကို ကြ်န္မအေၾကာင္း မေျပာပါနဲ႔၊ ကြ်န္မ ဒီမွာ ရိွတယ္လို႔လဲ မေျပာပါနဲ႔” ဆိုျပီး အရူးမီးဝိုင္း ေအာ္ပါေတာ့တယ္။
သူမရဲ႕ အေမကေတာ့ အလိုက္မသိစြာနဲ႔ “သူလက္ထပ္ေတာ့မယ္တဲ့ သမီးေရ” ဆိုျပီး ဆက္ေျပာရင္း မဂၤလာေဆာင္ ဖိတ္စာေလး တစ္ေဆာင္ကို ကမ္းေပးပါတယ္။
ေကာင္မေလးေတာ့ ရင္ကြဲရပါျပီ။ အခုထိ သူ႔ကုိ ခ်စ္ေနတုန္းပဲဆိုတာ သူမကိုယ္ သူမ သိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ သူမႏွလံုးသားထဲကေန သူ႔ကို အျပီးပိုင္ ထုတ္လိုက္ရေတာ့မယ္ေလ။
ကံၾကမၼာရယ္… ဘယ္အျငိဳးနဲ႔မ်ား ဒီေလာက္ထိ ရက္စက္ႏိုင္ရတာလဲ။
ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး နာက်င္ေနတဲ့ၾကားကေန သူမဟာ ဖိတ္စာေလးကို ဖြင့္ဖတ္လိုက္တယ္။
အို…ဖိတ္စာထဲက သတို႕သမီးေနရာက သူမနာမည္ပါလား…။
သူမ နားမလည္စြာနဲ႔ “ဒါကဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ” ဆိုျပီး ေမးလုိက္တယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာပဲ သူမသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ေကာင္ေလးက ပန္းစည္းတစ္စည္းကို ကိုင္ျပီး အခန္းထဲကို ဝင္လာပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေကာင္မေလးေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ျပီး “ငါ့ကို လက္ထပ္ႏိုင္မလား” ဆိုျပီး ေမးလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ေကာင္မေလးကေတာ့ လက္နဲ႔ သူမမ်က္ႏွာကို အုပ္ျပီး “ငါအရင္လို မလွေတာ့ဘူး၊ ငါ အရမ္းရုပ္ဆိုးေနျပီ ” ဆိုျပီး ငိုယိုျပီး ေျပာပါတယ္။
ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို စူးစူးနစ္နစ္ၾကည့္ျပီး ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ “မင္းမသိေအာင္ မင္းအေမက မင္းဓာတ္ပံုေတြကို ငါ့ဆီပို႔ေပးခဲ့တာ။ မင္းပံုေတြကို ျမင္လိုက္ရလို႔လည္း ငါ့ရင္ထဲမွာ အရင္အတိုင္းပဲ ဘာမွ ေျပာင္းလဲမသြားဘူး ဆိုတာ ယံုေပးပါကြာ။ အခုထိ မင္းဟာ ငါ့ရင္ထဲမွာ နင့္ေနေအာင္ ခ်စ္ရတဲ့သူပါပဲ။ ျပီးေတာ့ ငါ့မ်က္လံုးထဲမွာ မင္းဟာ အျမဲလွေနတဲ့ ပန္းေလးတစ္ပြင့္လိုပါပဲကြာ။ အဲ့ဒါဘာလို႔လဲ သိလား…ခ်စ္သူ…ငါမင္းကို အရမ္းခ်စ္လို႕ေပါ့…” ။
သေဘာက်တယ္ဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း သိႏိုင္ေအာင္ Share ပါ။
