၁။ ေတာ္လိုက္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္အေဖ။
တစ္ေန႔မွာ ကြ်န္ေတာ့္အေဖ ဘာေျပာလဲ ဆိုေတာ့ “ၾကိဳးစားၾကည့္စမ္းပါကြာ။” ထုတ္ကုန္ေကာင္းေကာင္း တစ္ခုရဖို႔ အစကတည္းက အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းတစ္ခုမွာ ကြ်မ္းက်င္ေနစရာ မလိုပါဘူးကြ။ Google တို႔ Apple တို႔ကို တီထြင္ခဲ့တဲ့ သူေတြထဲမွာ ကြ်မ္းက်င္ပညာရွင္ တစ္ေယာက္မွ မပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ေလ့လာရင္း စမ္းသပ္ရင္း သင္ယူရင္း ၾကိဳးစားရင္းနဲ႔ ျဖစ္သြားတာပဲ။
၂။ စြန္႕ဦးတီထြင္ ထူးျခား ေအာင္ျမင္။
တစ္ေန႕မွာ ကြ်န္ေတာ္က ဆရာ့ကို သိခ်င္တာတစ္ခု ေမးလိုက္တယ္။ ဆရာက အရမ္းေအာင္ျမင္ေနတဲ့ အသက္ ၇ဝ အရြယ္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေမးခြန္းက “ဆရာ့ကို ေအာင္ျမင္ေစတဲ့ အဓိက အခ်က္ ၃ ခု က ဘာေတြျဖစ္မလဲ ခင္ဗ်ာ။” ဆရာက ျပံဳးျပံဳးၾကီး ျပန္ေျဖတယ္။ “မင္းေအာင္ျမင္ခ်င္လား။ ဘယ္သူမွ မဖတ္တဲ့ စာေတြဖတ္။ ဘယ္သူမွ မေတြးတာေတြ ေတြး။ ဘယ္သူမွ မလုပ္ဖူးတာေတြ လုပ္” တဲ့။ ရွင္းေရာဗ်ာ။ ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၲဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
၃။ အဖြားေျပာတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈ ဆိုတာ…။
ကြ်န္ေတာ္ဟာ ဆိုက္ကို(Psychology) ဘာသာရပ္ကို သင္ၾကားတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ကြ်န္ေတာ့္ အတန္းမွာ ပို႔ခ်မယ့္ သုေတသနစာေစာင္ တစ္ခုအတြက္ ကြ်န္ေတာ့္အဖြားဆီကေန သိခ်င္တာေလးေတြ ေမးၾကည့္မိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေမးလိုက္တာက ေအာင္ျမင္မႈအေၾကာင္း အဖြားရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ေလးေပါ့။ အဖြားက ျပန္ေျဖတယ္။ “ကိုယ့္ရဲ႕ အတိတ္အေၾကာင္း ျပန္စဥ္းစားလိုက္တိုင္း ျပံဳးလိုက္ရတယ္ဆိုရင္ အဲ့ဒီလူဟာ ေအာင္ျမင္တဲ့သူပဲ” တဲ့။
၄။ ၾကိဳးစားၾကည့္လိုက္ပါ။ အရံႈးမရိွပါဘူး။ ငါးမရလည္း ေရအတူတူ ခ်ိဳးျပီး ျပန္ၾကတာေပါ့။
ကြ်န္ေတာ္ဟာ ေမြးရာပါ မ်က္စိမျမင္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ၈ ႏွစ္သားေလာက္က ေဘ့စ္ေဘာ (baseball) အရမ္း ကစားခ်င္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ အေဖ့ကို ေမးၾကည့္လုိက္တယ္။ “ေဖေဖ… သား ေဘ့စ္ေဘာ ကစားဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား” ဆိုျပီးေပါ့။ အေဖက ဘာျပန္ေျပာလဲ ဆိုေတာ့ “မၾကိဳးစားၾကည့္ဘဲနဲ႔ေတာ့ သားဘာမွ သိႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး” တဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ အေဖ့ကို ထပ္ေမးျဖစ္တယ္။ “အေဖ… သား ခြဲစိတ္ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား ဟင္။” ဆိုေတာ့ အေဖက “သား မၾကိဳးစားၾကည့္ဘဲနဲ႔ေတာ့ သားဘာမွ သိႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး” ဆိုျပီး ေျပာျပန္တယ္ဗ်ာ။ အခု ကြ်န္ေတာ္ ခြဲစိတ္ဆရာဝန္ၾကီး ျဖစ္ေနပါျပီ။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ၾကိဳးစားၾကည့္ခဲ့တယ္ေလ။ သင္တို႔ေရာ…။
၅။ ေက်းဇူးသိတတ္ၿခင္းရဲ႕ အလွတရား။
မီးသတ္သမားတစ္ဦးၿဖစ္သူ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ၇၂ နာရီ ဆက္တိုက္ မအိပ္မေန အလုပ္ဆင္းလိုက္ရတယ္။ အခုမွပဲျပီးတယ္ ဗ်ာ။ အလုပ္က အျပန္ ကုန္ေျခာက္ဆိုင္ ဝင္ေမႊေနတုန္း မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို အားရပါးရႀကီးကို လာဖက္တယ္။ ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေၾကာင္သြားတာေပါ့။ သူမလည္း ကြ်န္ေတာ္ သူမကို မမွတ္မိဘူး ဆိုတာ သတိထားမိသြားတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ေပၚကေန သူမရဲ႕ လက္ေတြကို ဖယ္လိုက္တဲ့ အခါမွာ သူမ မ်က္ရည္ေတြဝိုင္းေနတာ ကြ်န္ေတာ္ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ျပီးေတာ့ ရင္ထဲကပါတဲ့ အျပံဳးေလးနဲ႕ သူမ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာတယ္။ “၉-၁၁-၂ဝဝ၁ တုန္းက အေမရိကားမွာ အႀကမ္းဖက္သမားေတြ တိုက္ခိုက္တုန္းက ရွင္ကြ်န္မကို World Trade Center ထဲကေန ေပြ႕ခ်ီျပီး ကယ္ထုတ္ခဲ့တာေလ” တဲ့။
သင္တစ္ခုခု ဗဟုသုတရလိုက္တယ္ ဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း သိႏိုင္ေအာင္ Share ပါ။
၆။ ၾကင္နာမႈဆိုတာ…။
တစ္ေန႔မွာ ဝွီးခဲ် (wheelchair) ေပၚက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေျခေထာက္က်ိဳးထားလို႔ ခိ်ဳင္းေထာက္တစ္ခုနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း ကမၻာပ်က္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို ျမင္သြားတယ္။ သုူ႕မ်က္စိထဲမွာ အျမင္မေတာ္ဘူး ထင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ဆီလာျပီး ေက်ာပိုးအိတ္ေတြ၊ စာအုပ္ေတြကို ကူသယ္ေပးတယ္။ ျပီးေတာ့ စာသင္ခန္းထိ လိုက္ပို႔ေပးေသးတယ္။ အခန္းေပါက္ ေရာက္ျပီး သူျပန္ခါနီး စကားတစ္ခြန္းေျပာသြားေသးတယ္ဗ်။ “အစ္ကို႔ ေျခေထာက္ ျမန္ျမန္ သက္သာလာပါေစဗ်ာ” တဲ့။
