ကြ်န္မမွာ သိပ္ေလးစား ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ အဲဒါ ကြ်န္မရဲ႕ ေဖေဖေလ။ သူက ကြ်န္မအတြက္ ကစားေဖာ္ဆိုလည္းဟုတ္၊ လိုအပ္တာေတြ ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ အားကိုးရာ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြနဲ႔ ေႏြးေထြးတဲ့ ရင္ခြင္တစ္ခုဆိုလည္း မမွားပါဘူး။ အခုလက္ရွိ ကြ်န္မတို႔ မိသားစုကို ဦးစီးျပီး လုပ္ကိုင္ေကြ်းေမြးေနသူပါ။ ေဖေဖက ေမေမကိုလည္း အရမ္းဂရုစိုက္တယ္။ ၾကင္နာေႏြးေထြးတယ္။ ကြ်န္မ ေဖေဖက ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းလုပ္တယ္ေလ။
ဒီေန႔မနက္ ကြ်န္မ ပစၥည္းလိုလို႔ ေဖေဖ ရဲ႕တိုလီမိုလီထည့္တဲ့ အိတ္ထဲ ရွာေဖြရင္း စာရြက္အေဟာင္းေလး တစ္ခုကိုေတြ႔တယ္။ ေဖေဖ့လက္ေရးနဲ႔ ဆိုေတာ့ စိတ္ဝင္စားသြားျပီး ဖတ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၲဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
စာထဲမွာ ” ကြ်န္ေတာ္က သိပ္ကို ဆိုးသြမ္းတဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ။ အရက္ေသာက္တယ္၊ ငယ္ကတည္းက စာေမးပဲြေတြလည္း ခဏခဏက်တယ္။ ဘဝမွာလည္း ထပ္ခါတလဲလဲ ရံွုးႏွိမ္႔ခဲ့တယ္။ ရဲစခန္းလည္း ခဏခဏေရာက္တဲ့ အလစ္သုတ္သမားတစ္ဦးေပါ့။ ေနာက္လဆို ကြ်န္ေတာ္ ကေလး အေဖျဖစ္ေတာ့မယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ သမီးေလးအတြက္ အေကာင္ဆံုးေတြကိုပဲ လုပ္ေတာ့မယ္။ ကြ်န္ေတာ္ မပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရတဲ့ ဖခင္ရဲ႕ေမတၱာေတြ၊ လံုျခံဳေႏြးေထြး မႈေတြေပးမယ္။ ” ဆိုျပီး ေရးထားတာပါ။ ဒီစာမွာပါတဲ့ ရက္စဲြက ကြ်န္မမေမြးခင္ တစ္ရက္အလိုကပါ။ အခုကြ်န္မအသက္ (၁၇) ႏွစ္ရွိပါျပီ။ စာဖတ္ျပီး ေဖေဖရဲ႕ ကြ်န္မအေပၚထားတဲ့ ေမတၱာကို အံ့ၾသဝမ္းသာလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတြေတာင္ လည္မိပါတယ္။ ေဖေဖ ဘယ္လိုေတြ ၾကိဳးစားရုန္းကန္လိုက္လဲ မသိဘူး။ ေဖေဖဟာ ခုဆို မိသားစုအတြက္ တကယ္ကိုအားကိုထိုက္တဲ့ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ။
သေဘာက် ႏွစ္သက္ခဲ့ရင္ Share ဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္။
