ေလာကႀကီးမွာ လူ ၂ မ်ိဳးပဲရွိပါတယ္။
တစ္မ်ိဳးက အေျပာတစ္လိုင္းပါ။ သူတို႔အေၾကာင္းေျပာမယ္။ သူမ်ားအေၾကာင္းေျပာမယ္။ အတင္းေျပာ မယ္။ ေလာကႀကီးအေၾကာင္းေျပာမယ္။ သူတို႔မွာ အိပ္မက္ေတြရွိရင္ အိပ္မက္ေတြအေၾကာင္းေျပာမယ္။ သူတို႔ ရွင္သန္ျခင္းဟာ ေျပာ႐ံုနဲ႔စိတ္ေက်နပ္တင္းတိမ္ေနၾကတဲ့ရွင္သန္ျခင္းမ်ိဳးပါ။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ့ အလုပ္လုပ္တာပါ။ သူတို႔အလုပ္သူတို႔လုပ္မယ္။ သူတို႔မွာအိပ္မက္ေတြရွိရင္ အဲ့ဒီအိပ္မက္ေတြ အေကာင္အထည္ေပၚလာေအာင္ အလုပ္လုပ္မယ္။ အခြင့္အေရးရရင္ တျခားသူေတြအတြက္ ပါ အလုပ္လုပ္ေပးမယ္။ ေလာကႀကီးအတြက္ အလုပ္လုပ္မယ္။ သူတို႔ရဲ႕ရွင္သန္ျခင္းဟာ အသက္ရွင္ျခင္းနဲ႔ ေသ ဆံုးျခင္းမေရာက္ခင္ၾကားမွာ အလုပ္ေတြလုပ္ႏိုင္သေလာက္လုပ္သြားဖို႔ပါပဲ။
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္းျဖစ္သည္။
သူတုိ႔မလုပ္ဘဲရရွိတဲ့အရာကေတာ့ အတင္းေျပာခံရျခင္းပါပဲ။ သူတုိ႔အလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္မွာ စကားေျပာတဲ့သူေတြကလည္း သူတို႔အလုပ္သူတို႔လုပ္ၿပီး အတင္း ေျပာၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီအတင္းေတြကုိ နားေယာင္ေနရင္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစပါတယ္။ အတင္းေျပာခံရတာကို လူတိုင္းမႀကိဳက္တာမွန္ေပမဲ့ အတင္းေျပာသူေတြေၾကာင့္ ကုိယ့္အလုပ္ ကိုေတာ့ အပ်က္မခံသင့္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေနာင္ငါးႏွစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဆယ္ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါ လွည့္ ၾကည့္လိုက္ရင္ အတင္းေျပာတဲ့သူေတြက အတင္းေျပာတဲ့ေနရာမွာပဲ ရပ္က်န္ရစ္ခဲ့မွာျဖစ္ၿပီး ကုိယ့္အလုပ္ကုိယ္ လုပ္တဲ့သူကေတာ့ ငါးႏွစ္၊ ဆယ္ႏွစ္ႀကိဳးစားခဲ့မႈနဲ႔ထိုက္တန္တဲ့ေနရာတစ္ခုကို ေရာက္ေနမွာ ေသခ်ာလို႔ပါ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔မွာ သင္ကလည္း အတင္းေျပာခံေနရတယ္ဆုိရင္ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔။ အတင္းေျပာတဲ့သူ ေတြက သူတို႔အလုပ္သူတို႔လုပ္ေနခ်ိန္မွာ သင္ကလည္း သင့္အလုပ္သင္လုပ္လုိက္ပါ။ အခ်ိန္တန္ရင္ သင့္ေနရာ သင္ေရာက္ၿပီး သူတို႔ေနရာမွာ သူတို႔က်န္ခဲ့ၾကမွာပါ။
စာေစာင္ေလးကုိ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရင္ SHARE လိုက္ပါဦး။
