ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတာ တစ္ခါတေလက်ရင္ သိပ္ကိုခက္တယ္။ ကိုယ္ကေတာ့ ကိုယ့္ဘဝနဲ႔ကိုယ္ ႐ုန္းကန္ရင္းအျခားလူေတြကို ဂ႐ုစိုက္ဖို႔မအားေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုမ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၿပီး ၾကည့္ေနေဝဖန္ေနတာက တစ္ခါတေလစိတ္ဓာတ္က်ဖို႔ေတာင္ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား။ တစ္ခါတေလမမွားလိုက္နဲ႔႔ ကိုယ့္ရဲ႕အမွားေတြကို ထိုးႏွက္ၿပီး ကဲ့ရဲ႕ၾကေတာ့တာပဲ။
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွေရးသားတင္ဆက္သည္။
အဲ့ဒီအခါမ်ိဳးမွာ မင္းမွတ္ထားရမွာက လူတစ္ေယာက္ဟာအျခားလူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို အၾကာႀကီးစိတ္မဝင္စားႏိုင္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ “ခ်ိီးမြမ္းခုႏွစ္ရက္၊ ကဲ့ရဲဲ႕ခုႏွစ္ရက္လို႔လည္း ေျပာၾကတယ္မဟုတ္လား။ သူမ်ားကိုကဲ့ရဲ႕ေဝဖန္ေနတဲ့သူဟာ ကဲ့ရဲ႕သံေတြၾကားမွာပဲ ေနခဲ့ရလိမ့္မယ္။ မင္းက သူတို႔ရဲ႕ ကဲ့ရဲ႕သံေတြကို နားစြင့္ၿပီး စိတ္ဓာတ္က်တဲ့ေနရာမွာပဲ ေနခဲ့မွာလား။ သူတို႔ကဲ့ရဲ႕သံေတြကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး လုပ္စရာရွိတာကိုဆက္လုပ္မွာလဲဆိုတာကိုပဲေတြးပါ။
