တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ဟာ သဲကႏၱာရထဲမွာ ခရီးသြားရင္း လမ္းေပ်ာက္ေနခဲ့တယ္။ ရက္အနည္းငယ္ၾကာလာေတာ့ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္လြန္းလို႔ ေသာက္စရာေရ လိုက္႐ွာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာေရမွမေတြ႔ပါဘူး။ အားအင္ကုန္ခမ္းေနေပမဲ့ အဲ့ဒီလူဟာ လံုးဝလက္မေလွ်ာ့ဘဲ ေရမေတြ႔မခ်င္း လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ေနပါတယ္။ နည္းနည္းၾကာေတာ့ တဲအိမ္ေလးတစ္လံုးကို ႐ုတ္တရက္ သူလွမ္းျမင္လိုက္တယ္။ သူဟာ ပင္ပန္းေနတဲ့ၾကားက လက္က်န္ခြန္အားေတြ စုစည္းၿပီး တဲအတြင္းကို ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး လွမ္းဝင္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တဲအတြင္းမွာ သူေမွ်ာ္လင့္ထားသလို ေသာက္စရာေရ မေတြ႔ပါဘူး။ ေနာက္ေတာ့ သူဟာ ေရဘံုဘိုင္တစ္ခုကို မထင္မွတ္ဘဲ ေတြ႔လိုုက္ရတာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ဝမ္းသာသြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရဘံုဘိုင္ကို ႏွိပ္ၾကည့္တာ ဘာေရမွ ထြက္မလာပါဘူး။ အားကုန္သံုးၿပီး ဆက္တိုက္ႏွိပ္ေပမဲ့လည္း ေရကေတာ့ ထြက္မလာပါဘူး။ ဒါနဲ႔ “ ဒီေန႔ေတာ့ ေရငတ္ၿပီး ေသရေတာ့မယ္ထင္တယ္ ” လို႔ သူေတြးၿပီး စိတ္ညစ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ တဲေထာင့္မွာ ႐ွိေနတဲ့ ေရပုလင္းတစ္လံုးကို လွမ္းျမင္သြားတယ္။ ပုလင္းထဲမွာ ေရအျပည့္႐ွိၿပီး ပုလင္းအဝကို ေဖာ့နဲ႔ ဆို႔ထားပါတယ္။ စာေလးတစ္ေစာင္ကိုလည္း တြဲခ်ိတ္ထားပါတယ္။ စာထဲမွာ ….
“ဘံုဘိုင္ထဲက ေရထြက္လာဖို႔ ပုလင္းထဲက ေရကို အရင္ထည့္လိုက္ပါ။
ေရထြက္လာလို႔ သင္အသံုးျပဳၿပီးသြားတဲ့အခါ ဒီပုလင္းထဲကို ေရျပန္ျဖည့့္ေပးခဲ့ဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔ ။”
လို႔ ေရးထားပါတယ္။
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဒီစာေလးကို ေတြ႔လိုက္ရတဲ့အခါ သူေတြေဝသြားပါတယ္။ စာထဲကအတိုင္း ပုလင္းထဲကေရကို ဘံုဘိုင္ထဲအကုန္ထည့္လိုက္ရမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ မထည့္ဘဲ ေသာက္ပစ္လိုက္ရမလား။ တကယ္လို႔ ေရထည့္လိုက္ၿပီးကာမွ ေရျပန္ထြက္မလာရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ စာထဲမွာေရးထားတာကို ယံုသင့္လား။ တကယ္လို႔ ေရထြက္မလာဘူးဆိုရင္ ပုလင္းထဲမွာ ႐ွိေနတဲ့ေရေလးေတာင္ ေသာက္ခြင့္မရလိုက္ဘဲ အလကားျဖစ္သြားမွာဆိုတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ သူဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားတယ္။
ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘံုဘိုင္ထဲကို ေရေလာင္းထည့္ဖို႔ လမ္းကိုပဲ သူေ႐ြးခ်ယ္လုိက္တယ္။ ေရထည့္ၿပီး ဘံုဘိုင္ကို ႏွိပ္လိုက္တာနဲ႔ အသံေတြထြက္လာၿပီး ေရေတြ တရေဟာထြက္က်လာပါတယ္။ သူလည္း ဝမ္းသာအားရနဲ႔ ေရေအးေအးေလးကို တစ္ဝႀကီးေသာက္လိုက္ၿပီး ေရငတ္ေျပသြားပါတယ္။ ခုခ်ိန္မွာ သူအသက္ဆက္႐ွင္ႏိုင္ၿပီေလ။ သူဟာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္နဲ႔ တဲပတ္ဝန္းက်င္ကို ေလွ်ာက္ပတ္ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါ ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ လမ္းျပေျမပံုတစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ပါတယ္။ ေျမပံုထဲမွာ သူ႔တည္ေနရာကို ႐ွာၾကည့္ၿပီး ေနာက္ထပ္ခရီးဆက္ဖို႔ သူ႔ေရဘူးကိုလည္း ေရအျပည့္ျဖည့္လိုက္တယ္။ တဲထဲကေရပုလင္းကိုလည္း စာထဲကအတိုင္း ေရျပန္ျဖည့္ေပးၿပီး ေဖာ့ဆို႔ပိတ္ေပးလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့
“ ကၽြန္ေတာ့္ကို ယံုပါ။ ေရတကယ္ထြက္ပါတယ္ ”
ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းေလးကိုလည္း စာထဲမွာ သူထပ္ျဖည့္ေရးခဲ့လုိက္တယ္။
ကၽြန္မတို႔ေတြရဲ႕ ဘဝမွာလည္း တစ္ခါတေလမွာ ေ႐ြးရခက္တဲ့အေျခအေနေတြကို ႀကံဳဖူးၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုအၾကပ္အတည္းေတြ ႀကံဳတဲ့အခါ လူတုိင္းဟာ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကို ကိုယ္တုိင္ပဲ ေ႐ြးခ်ယ္ၾကရပါတယ္။ သင့္ေ႐ြးခ်ယ္မႈ မွန္ကန္သြားတဲ့အခါ နည္းလမ္းေလးေတြကို တျခားသူေတြကို ျပန္မွ်ေဝေပးပါ။ အလုပ္မျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း အေတြ႔အႀကံဳေတြကို သင္ခန္းစာအျဖစ္ မွတ္ယူၿပီး တျခားသူေတြ လမ္းမွန္ေ႐ြးႏိုင္ေအာင္ ေျပာျပေပးပါ။
ယူတတ္မယ္ဆိုရင္ ေ႐ြးခ်ယ္မႈတိုင္းမွာ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ႐ွိတဲ့အတြက္ သင့္ဘဝမွာ ေ႐ြးခ်ယ္စရာေတြနဲ႔ ႀကံဳလာခဲ့ရင္လည္း ေနာက္တြန္႔မေနဘဲ အေကာင္းဆံုးရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ အားေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္။
ဒီစာေစာင္ေလးကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တယ္ဆိုရင္ LIKE& SHARE ေလးလုပ္ေပးပါဦးေနာ္။
