ကၽြန္မက ခရီးထြက္ရတာ မႀကိဳက္တဲ့သူပါ။
ပုိက္ဆံရွာသေလာက္ ေငြေၾကးေခၽြတာစီစစ္တတ္သူျဖစ္ေတာ့ ခရီးသြားျခင္းဆုိတာ ကၽြန္မေခါင္းထဲ တစ္ခါမွေရာက္မလာဖူးတဲ့အရာတစ္ခုေပါ့။ အထူးသျဖင့္ အေပ်ာ္ခရီးဆုိရင္ ပုိေတာင္ စိတ္မပါပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ေခၚေခၚ၊ ဘယ္လိုတုိက္တြန္းတြန္း ခရီးထြက္ဖို႔ဆိုရင္ ကၽြန္မအေျဖက “No” ပါပဲ။ သိခ်င္ရင္ ပံုေတြၾကည့္ၿပီး စာရွာဖတ္လိုက္ရင္ ရတာမို႔ ကုိယ္တိုင္ေရာက္ဖူးစရာ မလိုဘူးလို႔လည္း ထင္တယ္။
ေဖ့ဘုတ္ေတြေပၚလာေတာ့ လူအမ်ားစုက ခရီးေတြထြက္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို ျမန္မာျပည္အႏွံ႔တင္မက ဘဲ ဥေရာပဘက္အထိ ေျခဆန္႔ၾကတယ္။ ခရီးထြက္ေနတဲ့လူတိုင္းကလည္း သူေဌးေတြခ်ည္းမဟုတ္ပါဘူး။ တ ခ်ိဳ႕ဆို တစ္ႏွစ္လံုးပုိက္ဆံစုၿပီး အလုပ္အားလပ္ရက္ေတြမွာ ခရီးေတြထြက္တာတဲ့။ ပုိက္ဆံပဲစုေနတဲ့ ကၽြန္မက ေတာ့ အၾကာႀကီးရွာလို႔ရသမွ်ကုိ ခဏေလးခရီးထြက္ၿပီး အကုန္ခံေနၾကတဲ့သူတုိ႔ေတြကို တကယ္နားမလည္ႏိုင္ ဘူး။ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ေနရာအသစ္အဆန္းေတြဆီ ခရီးထြက္ေနတတ္တဲ့ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္မကုိ ခရီး ထြက္ဖို႔ စရိတ္အကုန္အက်ခံၿပီး ေခၚတယ္။ ကၽြန္မက မလိုက္ခ်င္ပါဘူး။ သူက ကၽြန္မကုိ ေျပာတယ္။ “ ငါ့ကို တကယ္ခင္ရင္ လုိက္ခဲ့ပါ” တဲ့။ ကၽြန္မလည္း မျငင္းသာေတာ့တာနဲ႔ သူနဲ႔ခရီးထြက္တယ္။ သူက ကၽြန္မကို လူတ ကာ သိၿပီးသားေနရာမ်ိဳးမေခၚသြားဘဲ လူသိနည္းၿပီး တကယ္ေအးခ်မ္းတဲ့ ေတာင္ေပၚေဒသတစ္ေနရာဆီေခၚ သြားတယ္။ ေျမျပန္႔သူကၽြန္မအတြက္ ေတာင္ေပၚေဒသရႈခင္းေတြက တကယ္ပဲ စိတ္ၾကည္လင္လန္းဆန္းေစပါ တယ္။ ပံုထဲျမင္ရတာနဲ႔ အျပင္မွာ တကယ္လက္ေတြ႕ခံစားရတဲ့ ေနရာအသစ္အဆန္းအရသာက လံုးဝမတူပါ ဘူး။ ၿပီးေတာ့ လူေတြလည္း မတူဘူး။ ေျပာတဲ့စကားသံေတြပါ ကြဲျပားတယ္။ စားရတဲ့အစားအေသာက္ေတြ ဆုိလည္း သူ႔ေဒသနဲ႔သူ႔အစားအစာ လိုက္ဖက္ညီတာမို႔ အစားအစာခ်င္းတူရင္ေတာင္ ကၽြန္မတုိ႔ဆီမွာစားလို႔ ဒီအရသာမရႏိုင္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ စိတ္တစ္ခုလံုးလည္း လန္းဆန္းသြားတယ္။ လူက တစ္ခုခုေျပာင္းလဲလိုက္သ လို ခံစားရတယ္။ ခရီးထြက္တာ ဘာရလို႔လဲ လို႔ အၿမဲေတြးေနတတ္တဲ့ကၽြန္မအတြက္ ခရီးထြက္ျခင္းကေန တစ္ ခုခုရလိုက္တာကိုလည္း သိသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ကုန္၊ ေငြကုန္ခံၿပီး လူေတြဘာေၾကာင့္ ခရီးေတြ ထြက္ ေနၾကတယ္ဆုိတာလည္း ကၽြန္မ နားလည္သြားတယ္။
သူငယ္ခ်င္းက “ဘဝဆုိတာ တိုတိုေလးေလ။ ႐ုပ္ပုိင္းဆိုင္ရာျပည့္စံုဖို႔ ေငြရွာရင္းနဲ႔ပဲ ျဖတ္သန္းသြားရင္ ဘာအဓိပၸာယ္ရွိမွာလဲ။ ေသသြားတဲ့အခါ ကုိယ္ရွာခဲ့တဲ့ေငြအေရအတြက္က ကုိယ့္ဘဝမွာ ေနရက်ိဳးနပ္ေစမွာ မဟုတ္ဘူး သူငယ္ခ်င္း။ ကုိယ့္ဘဝကုိယ္ ဘယ္လိုေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္၊ အဓိပၸာယ္ရွိေအာင္ တည္ေဆာက္ျဖတ္သန္း ခဲ့လဲဆုိတဲ့အေပၚမွာပဲ ေနရက်ိဳးနပ္တယ္လို႔ ခံစားမိေစမွာပါ။ ခဏေလးေနရတဲ့ ဘဝမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္လည္း ခ်စ္တတ္ဖုိ႔လိုတယ္။ ခရီးထြက္တယ္ဆုိတာလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ခ်စ္တာပဲ။ စိတ္အပန္းေျပတယ္။ ဗဟုသုတ ရတယ္။ မိတ္ေဆြသစ္တိုးတယ္။ စိတ္ေကာ လူပါ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ေစတယ္။ ပုိက္ဆံကုန္သြားတာက ျပန္ရွာ လို႔ရတယ္။ က်န္းမာသန္စြမ္းတုန္း၊ သြားလာႏိုင္တဲ့အရြယ္ရွိတုန္း၊ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့သူေတြ အသက္ရွင္သန္ေနတုန္း ခရီးထြက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားသင့္တယ္။ အခုဆို ငါတုိ႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ အမွတ္တရတစ္ခုလည္း ဖန္တီး လုိက္ၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ေငြလည္းရွာပါ။ နင့္ကုိယ္နင္လည္း ခ်စ္ပါ။ ခရီးထြက္တာတစ္ခုတည္းေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိယ္ခ်စ္ရင္ လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့အရာေတြ အမ်ားႀကီးွရွိိတာေပါ့။ ဥပမာ… ကုိယ္ဝါသနာပါတာေလးေတြ လုပ္တာ၊ ကုိယ့္က်န္းမာေရးအတြက္ အားကစားလုပ္တာ၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ က်န္းမာေရးနဲ႔ညီညႊတ္ၿပီး အာဟာ ရျပည့္ဝတာေလးေတြ ေကၽြးတာ၊ ကုိယ့္အနာဂတ္အတြက္ စုေဆာင္းထားတာ၊ ေနရာတကာ အားနာ အနစ္နာခံ မေနဘဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တန္ဖိုးထားတာ အဲ့ဒါမ်ိဳးေတြေပါ့” လို႔ ကၽြန္မကုိ သူ႔အျမင္ေလး မွ်ေဝတယ္။
ကၽြန္မေလ သူ႔ကုိဘာမွျပန္မေျပာျဖစ္ဘူး။
ဒါေပမဲ့… စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေတြးေနမိတယ္။ ဟုတ္တယ္။ ဘဝအတြက္လည္း ရွာေဖြစုေဆာင္းရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မကုိယ္ကၽြန္မ ခ်စ္ရာက်တဲ့ အရာေလးေတြလည္း လုပ္မယ္။ ခရီးေတြလည္း ထြက္မယ္။
သူငယ္ခ်င္းကမေျပာလာရင္ေတာင္ ေနာင္ႏွစ္က်ရင္ ကၽြန္မကပဲ “ ေတာင္ေပၚေဒသကုိ ေရာက္ၿပီးၿပီ ဆိုေတာ့ ဒီႏွစ္ေတာ့ ပင္လယ္ေတြဘက္ ခရီးထြက္ၾကမလား” လုိ႔ ေျပာမယ္လုိ႔လည္း စိတ္ကူးေနမိတယ္။
သင္ေကာ… ဒီႏွစ္အတြင္း သင့္ကိုယ္သင္ ခ်စ္တဲ့အေနနဲ႔ ဘယ္အရာေလးေတြလုပ္ၿပီးၿပီလဲ။
