တစ္ခါတုန္းက အေၾကြးေတြ ဗရပြနဲ႔ ဘဝမွာ ေရွ႕ဆက္ဖို႔ လမ္းစေပ်ာက္ေနတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ သူေဌးၾကီးတစ္ေယာက္ရိွပါတယ္။
အေၾကြးရွင္ေတြကလည္း သူ႔ေနာက္ကို တစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ေနၾကတယ္။ ကုန္သည္ေတြကလည္း ပစၥည္းဖိုးေတြေခ်ဖို႔ နားပူနားဆာလုပ္ေနၾကျပီ။ ဒီေတာ့ အၾကံအိုက္ေနတဲ့ သူေဌးၾကီးဟာ ပန္းျခံေလးတစ္ခုထဲက ခံုေလးေပၚမွာ ထိုင္ျပီး ေခါင္းတစ္ကုတ္ကုတ္နဲ႔ စဥ္းစားေနေတာ့တယ္။ သူ႔စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ ျပန္ျပီး နာလန္ထူလာေအာင္ ဘယ္လိုမ်ား လုပ္ရပါ့မလဲ ဆိုျပီးေပါ့။
ရုတ္တစ္ရက္ဆိုသလိုပဲ အဖိုးအိုၾကီး တစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ေနာက္ကေန ေရာက္လာျပီး “မင္းတစ္ခုခု ျပႆနာတက္ေနတယ္ ဆိုတာ ငါသိတယ္ကြ” ဆိုျပီး ေျပာပါတယ္။
သူေဌးၾကီးက အေၾကာင္းစံု ရွင္းျပျပီးတဲ့အခါ အဖိုးအိုက “ငါမင္းကို ကူညီႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ငါ့ကိုယ္ငါ ယံုၾကည္တယ္ ေဟ”့ ဆိုျပီး ခ်က္လက္မွတ္တစ္ေစာင္ ေရးလိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ခ်က္လက္မွတ္ကို သူေဌးၾကီးဆီ ကမ္းေပးရင္း “ဒီေငြေတြကို ယူသြားလိုက္၊ ဒီေန႕ကေန စတြက္လို႔ တစ္ႏွစ္တိတိျပည့္တဲ့ ေန႔မွာ တို႔ ဒီေနရာမွာပဲ ျပန္ဆံုၾကမယ္၊ အဲ့အခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ မင္းငါ့ကို ဒီေငြေတြ ျပန္ေပးႏိုင္မွာပါ” ဆိုျပီး ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္။
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ အဖိုးအိုဟာ သူေဌးၾကီးေတာင္ ဘာမွ ျပန္မေျပာလိုက္ႏိုင္ေသးခင္ပဲ ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
သူေဌးၾကီးဟာ သူ႕လက္ထဲက ေဒၚလာ ၅ သိန္းတန္ ခ်က္လက္မွတ္ကို မမွိတ္မသုန္နဲ႔ ၾကည့္ေနမိေတာ့တာေပါ့။ လက္မွတ္ေနရာမွာက ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုး သူၾကြယ္စာရင္းဝင္ ဂြ်န္ ဒီ ေရာ့ကဖဲလ္လာ(John D. Rockefeller) တဲ့ေလ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူေဌးၾကီးကေတာ့ “ငါ့ရဲ႕ ေငြေရးေၾကးေရး ေသာကေတြကေန လြတ္ေျမာက္ျပီ ေဟ့” ဆိုျပီး သူ႕အေတြးနဲ႔သူ ဝမ္းသာေနေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာက ဒီခ်က္လက္မွတ္ကို မသံုးေသးဘဲ သိမ္းထားဖို႔ပါပဲ။ သူ႕မွာ ေငြရိွတယ္ ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔တင္ သူ႕ရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ျပန္လည္ ကယ္တင္ႏိုင္မယ့္ အားအင္ေတြ ျပန္ရလာမွာပဲေလ ဆိုျပီး ေတြးေတာေနမိပါတယ္။
ဒီေတာ့ စိတ္သစ္လူသစ္နဲ႔ သူေဌးၾကီးဟာ အေၾကြးရွင္ေတြ၊ လုပ္ငန္းရွင္ေတြနဲ႔ ေပးစရာေငြေတြကို ေခတၱဆိုင္းငံ့ထားေပးဖို႔ ညိွႏိႈင္းျပီး အလုပ္ေတြကို ၾကိဳးစားလုပ္ေတာ့တာေပါ့။ လအနည္းငယ္ၾကာတဲ့အခါ သူ႕မွာ အေၾကြးဆိုလို႔ စိုးစဥ္းမ်ွ မရိွေတာ့ဘဲ ျပန္လည္ျပီး လည္ပတ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကေန ဝင္ေငြေတြ ရေနပါေတာ့တယ္။
တစ္ႏွစ္တိတိျပည့္ျပီးခ်ိန္မွာ သူေဌးၾကီးဟာ မသံုးရေသးတဲ့ ခ်က္လက္မွတ္ၾကီးကို ကိုင္ျပီး ပန္းျခံထဲကို ျပန္လာခဲ့တာေပါ့။ အရင္က အခ်ိန္ေလာက္မွာပဲ အဖိုးအို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူေဌးၾကီးက ခ်က္လက္မွတ္ကို ကမ္းေပးရင္း သူဘယ္လိုေတြ ေအာင္ျမင္ခဲ့လဲ ဆိုတာေတြ ျပန္ေျပာျပေနတုန္းမွာ သူနာျပဳတစ္ေယာက္က ေျပးလာျပီး အဖိုးအိုကို ဆြဲေခၚပါေတာ့တယ္။ ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၲဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
သူမက ငိုသံပါၾကီးနဲ႔ “သူ႕ကိုျပန္ေတြလို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့ရွင္၊ ဦးေလးကို ဘာမွေတာ့ မေႏွာင့္ယွက္ဘူးမလား၊ သူက အျမဲတမ္း ဒီလိုပဲရွင့္၊ ရိပ္သာထဲကေန ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားျပီး လူတိုင္းကို သူက ဂြ်န္ ဒီ ေရာ့ကဖဲလ္လာ(John D. Rockefeller) ဆိုျပီး လိုက္လိုက္ေျပာေနက်ေလ” ဆိုျပီး ေျပာရင္း အဖိုးအို လက္ေမာင္းကို တြဲျပီး ေခၚသြားပါေတာ့တယ္။
သူေဌးၾကီးလည္း အလြန္အမင္း အံ့အားသင့္ျပီး ေနရာမွာတင္ ၾကက္ေသေသ သြားေတာ့တာေပါ့။ ျပီးခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး သူ ေရာင္းလိုက္ ဝယ္လိုက္နဲ႔ လည္ပတ္ေနခဲ့တာက သူ႕မွာ သိမ္းထားတဲ့ ေဒၚလာ ၅ သိန္းရိွတာပဲ ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ေလ။ အခုေတာ့ အသက္ၾကီးျပီး စိတ္လြတ္ေနတဲ့ အဖိုးၾကီး ေလ်ွာက္ေရးေပးခဲ့တဲ့ ခ်က္လက္မွတ္အတုၾကီး တဲ့လား။
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလုိ သူသေဘာေပါက္သြားတာက ခ်က္လက္မွတ္က အစစ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အတုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူဘဝျပန္ျပီး ေျပာင္းလဲခဲ့ရတာ ေငြေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ သူ႕ရဲ႕ အသစ္တစ္ဖန္ ေမြးဖြားလာတဲ့ ကိုယ့္ကုိယ္ကို ယံုၾကည္မႈကပဲ သူ႕ရဲ႕ ျပန္လည္ၾကိဳးစားတဲ့ ခရီးတစ္ေလ်ွာက္မွာ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္ကိုု လွမ္းကိုင္ႏိုင္မယ့္ စြမ္းအားေတြ ေပးခဲ့တယ္ ဆိုတာ သူ သိရိွလိုက္ရပါေတာ့တယ္။
အသိတစ္ခ်က္ လင္းလက္သြားတယ္ ဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း သိႏိုင္ေအာင္ Share ပါ။
