ယမန္ေန႔က လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း အိမ္ေျခရာမဲ့ လက္ခ်ည္းဗလာနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို ကြ်န္မ ေတြ႔တယ္။ သူ႔အိမ္က မီးေလာင္သြားတယ္လို႔ သူဆိုတယ္။ ပိုင္ဆိုင္သမွ်အားလံုး ဆံုးရွုံုးသြားခဲ့တယ္တဲ့။
“အခု ကြ်န္ေတာ့္ အိတ္ကပ္က ဗလာ၊ ကြ်န္ေတာ့္မွာ အက်ီ ၤကလည္းဗလာ၊ ေနစရာအိမ္လည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ သံုးစရာ ပိုက္ဆံလည္း မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခက္အခဲေတြ ႀကံဳေတြ႔တယ္ဆိုတိုင္း စိတ္ဓာတ္ပ်က္ၿပားဖို႔ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ထင္ပါတယ္။ ဘာေႀကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ဘဝကႀကီးက ဒီေလာက္နဲ႔ ျပီးသြားတာမွ မဟုတ္တာ။ ကြ်န္ေတာ္ ဆက္လက္ၿပီး လႈပ္ရွား ရုန္းကန္ေနအံုးမွာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ အခုလို ပိုင္ဆိုင္တာေတြ ဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္မွာ ေနာက္ထပ္ဆံုးရွုံးစရာေတြလည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေႀကကြဲၿပီး လြမ္းေလာက္စရာ ဘာမွ မရွိေတာ့ပါဘူးလို႔ ယူဆမိပါတယ္။” လို႔ သူဆိုပါတယ္။
ဆက္ၿပီး လမ္းေလ်ွာက္ေတာ့ ခဏအႀကာမွာ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ထပ္ေတြ႔ၿပန္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးေပါ့။ သူ႔ကိုယ္သူ ကေလး(၄) ေယာက္ရဲ႕ မိခင္ လို႔ဆိုပါတယ္။ ခင္ပြန္းၿဖစ္သူက ကိစၥ တစ္ခုအေၾကာင္းျပျပီး အျပင္ထြက္သြားျပီးေနာက္ လံုးဝျပန္မလာေတာ့ဘူးတဲ႔။ ကေလး(၄)ေယာက္ရဲ႕တာဝန္ကတစ္ဖက္၊ သူတို႔ရဲ႕ စားဝတ္ေနေရး ရုန္းကန္ေနရတာက တစ္ဖက္၊ မုဆိုးမမို႕ ေစာ္ကားေမာ္ကား ျပဳခ်င္ၾကတဲ့ သူေတြရဲ႕ အႏၱရာယ္ကလည္း ရွိပါေသးတယ္လို႔ သူမကေျပာပါတယ္။ “ကြ်န္မဘဝ ဒီထက္ဆိုးရြားစရာ ဘာမွ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အဆိုးဆံုးေတြကို ရင္ဆိုင္ေနရေတာ့ ကြ်န္မ ေနာက္ထပ္ ဘာကိုမွလည္း ရင္ဆိုင္ရမွာ မေၾကာက္ေတာ့ပါဘူး။ အခု ကြ်န္မဘဝမွာ သူ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း ကြ်န္မကေလးေတြနဲ႔ ရုန္းကန္လွုပ္ရွားရင္း ဘဝႀကီးက အဓိပၸါယ္ ရွိေနပါေသးတယ္။ ဘာလုိေသးလို႔လဲ။ ဘယ္သူ႔ကို ထိုင္လြမ္းေနရမွာလဲ။ ဘဝက ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။” လို႔ သူမကဆိုပါတယ္။
ဒီ ပုဂိၢဳလ္ (၂) ဦးကို ေတြ႔ျပီးေနာက္ ကြ်န္မေတာ့ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားေတြ အမ်ားၾကီး ရလာခဲ့တယ္။ ေအာ္… ဂႏၴဝင္ စာဖတ္ပရိသတ္တို႔ေရ… တခါတေလ ဘဝမွာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိတဲ့၊ ေျပာင္းလဲခြင့္မရွိတဲ့ အေျခအေနေတြ အမ်ားၾကီး ရင္ဆိုင္ရတတ္တာပဲေနာ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ဘယ္ေလာက္ပဲ အခက္အခဲေတြ၊ ပင္ပန္းဆင္းရဲမႈေတြနဲ႔ ၾကံဳေတြ႔ေနရပါေစ၊ ဘဝက ဒီတိုင္း ရပ္တန္႔သြားမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အဲဒါေတြနဲ႔ဘဲ ဘဝႀကီး ၿပီးဆံုးသြားမွာလို႔ေတာ့ မထင္လိုက္ပါနဲ႔ေနာ္။ အဆိုးေတြဘဲ အၿမဲရင္ဆိုင္ ေနရမယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ အဆိုးၿပီးရင္ အေကာင္းလည္း လာမွာဘဲ။ အဆိုးေတြဘဲ ႀကံဳေတြ႔ေနရတယ္ဆိုတိုင္း လက္ေၿမွာက္အရွုံး မေပးလိုက္ပါနဲ႔။ သာယာေသာ မနက္ခင္းတစ္ခုဆိုတာ ေမွာင္မိုက္ေသာ ညနက္တစ္ခုကို ၿဖတ္သန္းၿပီးမွ ေရာက္လာတာ မဟုတ္ဘူးလား။
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၲဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
သေဘာက် ႏွစ္သက္ခဲ့ရင္ Share ဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္။
