ကၽြန္မတို႔ ပတ္ဝန္းက်င္က လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အိပ္ရာေစာေစာထတတ္ၾကပါတယ္။ အိမ္ရာေစာေစာထျခင္းဟာ ေကာင္းတယ္လို႔ ယံုၾကည္ၾကတဲ့ သိပၸံပညာရွင္ေတြ၊ စီအီးအိုေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ Apple ရဲ႕ စီအီးအိုျဖစ္တဲ့ တင္မ္ ကြတ္ခ္ (Tim Cook) ဟာ မနက္တိုင္း ၃း၄၅ မွာ အိပ္ရာထေလ့ရွိပါတယ္တဲ့။ မီရွဲလ္ အိုဘားမား (Michelle Obama) ကေတာ့ မနက္ ၄း၃ဝ ဆိုရင္ပဲ က်န္းမာေရးေလ့က်င့္ခန္းေတြ လုပ္ေနပါၿပီတဲ့။ ရွာ့ခ္ တန္႔ခ္ (Shark Tank) ရဲ႕ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ ကယ္ဗင္ အို လဲရီ (Kevin O’Leary) ကေတာ့ မနက္တိုင္း ၅း၄၅ မွာ အိပ္ရာထေလ့ရွိပါတယ္တဲ့။ ရစ္ခ်တ္ ဘရန္ဆန္ (Richard Branson) ဟာလည္း ေျခာက္နာရီ မတ္တင္းမွာပဲ အိပ္ရာထေလ့ရွိပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ဆီမွာဆိုလည္း ဦးဇင္းေတြ၊ ကိုရင္ေတြဟာ ေစာေစာထတတ္ၾကတယ္မလား။
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ကိုယ့္ရဲ႕ ဘဏ္အေကာင့္ထဲမွာ ေဒၚလာ ၈၆,၄ဝဝ စုမိတယ္လို႔ စိတ္ကူးၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ ေပ်ာ္စရာႀကီးမလား။ အဲ့ဒီေငြေတြကို ဘာလုပ္မွာလဲ။ သံုးပစ္လုိက္မွာလား။ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံလုိက္မွာလား။ တစ္ခုခုဝယ္လုိက္မွာလား။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေပးလုိက္မွာလား။ စာခ်စ္သူတို႔ထဲက ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ကမ်ား အကုန္လံုးကို ကိုယ့္ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ခ်ည္းပဲ အသံုးျပဳလုိက္မွာလဲ။ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ကေကာ တျခားသူေတြအတြက္ အသံုးျပဳမွာလဲ။ တစ္ေန႔ကုန္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ဒီေဒၚလာ ၈၆,၄ဝဝ လံုးဟာ ကုန္ဆံုးသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာလည္း ကိုယ့္အေကာင့္ထဲမွာ ေဒၚလာ ၈၆,၄ဝဝ ထပ္ဝင္ေနဦးမွာပဲ။ ကဲ…ဒီပိုက္ဆံေတြကို ဘယ္လိုပဲသံုးသံုး အေရးမႀကီးပါဘူး။ တစ္ခုခုမွာ အသံုးခ်မွာကေတာ့ အမွန္ပဲေလေနာ္။ ဘာမွမသံုးဘဲ ထားထားမွာေတာ့ မဟုတ္ဘူးမလား။ အလဟႆျဖဳန္းတီးပစ္မွာလည္း မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ျဖဳန္းခဲ့မိဖူးတယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ေနာက္ဆို ဒါေတြကို အက်ိဳးရွိေအာင္ ဘယ္လိုအသံုးျပဳရမလဲဆိုတာေတာ့ ေတြးမိလာမွာပါပဲေလ။
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္သည္။
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းမွာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ဘဝသက္တမ္းအေကာင့္ေတြထဲကို စကၠန္႔ေပါင္း ၈၆,၄ဝဝ ျဖည့္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ဒါဟာ တစ္နာရီ မိနစ္ေျခာက္ဆယ္နဲ႔ တစ္ေန႔မွာ ၂၄ နာရီပါပဲ။ ဒီအေကာင့္ပမာဏဟာ အခ်ိန္နဲ႔ အမွ် ေလ်ာ့နည္းေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေန႔စဥ္ ၂၄ နာရီ ကုန္ဆံုးသြားတိုင္း ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ဘဝသက္တမ္းအေကာင့္ထဲကို စကၠန္႔ေပါင္း ၈၆,၄ဝဝ အသစ္ထပ္ရလိုက္ျပန္ပါတယ္။ ေန႔စဥ္ေန႔တ္ိုင္းမွာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အခ်ိန္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံႏိုင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းသစ္ေတြ ရရွိေနပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘဝတိုးတက္ဖို႔၊ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို႔ အခ်ိန္ေတြ ရရွိေနပါတယ္။ ကိုယ္ ယံုၾကည္တဲ့အရာအေပၚမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံဖို႔၊ ကိုယ္ ခ်စ္ခင္ရတဲ့သူေတြအေပၚမွာ ဂရုစိုက္ဖို႔ အခ်ိန္ေတြေပါ့။
ကၽြန္မ အိပ္ရာေစာေစာထဖို႔ဆံုးျဖတ္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ အခ်ိန္ေတြ ပိုမိုရရွိဖို႔ပါပဲ။ အိပ္ရင္းနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ဆံုးလုိက္မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မတိ္ု႔အတြက္ စကၠန္႔ေပါင္း ၄ဝဝဝဝ၊ ၅ဝဝဝဝ ပဲ ရရင္ ရေတာ့မယ္ေလေနာ္။ ဆိုလုိတာကေတာ့ အိပ္ခ်ိန္နည္းေလေလ ကိုယ့္အတြက္ အခ်ိန္ပိုရေလေလျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့အရာေတြကို ပိုမိုလုပ္ႏိုင္ေလေလပါပဲ။ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ပန္းတိုင္ေတြအတြက္ အခ်ိန္ပိုရလာမယ္။ ကၽြန္မတို႔ စြဲလမ္းရတဲ့အရာေတြအတြက္ အခ်ိန္ပိုရလာမယ္။ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ရတဲ့ ေနထိုင္မႈပံုစံတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ဖို႔ အခ်ိန္ပိုရလာမယ္။
ကၽြန္မအရမ္းသေဘာက်ရတဲ့ စကားတစ္ခုရွိပါတယ္။ “ကိုယ့္မွာ အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္လုိ႔ ထင္ေနျခင္းဟာ ျပႆနာပါပဲ”တဲ့။ တစ္ႏွစ္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္ စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးႏွစ္ကို က်ရႈံးခဲ့တဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို ေမးျမန္းၾကည့္ပါ။ တစ္လရဲ႕ တန္ဖိုးကိုသိခ်င္ရင္ ခ်စ္ရသူနဲ႔ ခြဲေနေနရတဲ့သူကို ေမးၾကည့္ပါ။ တစ္ပတ္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္ အြန္လိုင္းမဂၢဇင္းအယ္ဒီတာတစ္ေယာက္ကို ေမးျမန္းၾကည့္ပါ။ တစ္နာရီရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္ေတာ့ အင္တာဗ်ဴးေျဖဆိုဖို႔ ေနာက္က်ခဲ့တဲ့သူကို ေမးၾကည့္ပါ။ တစ္မိနစ္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္ေတာ့ ဘတ္စ္ကား၊ ေလယာဥ္၊ ရထားေနာက္က်ခဲ့တဲ့သူကို ေမးျမန္းၾကည့္ပါ။ တစ္ခဏတာေလးရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိရွိခ်င္ရင္ေတာ့ အိုလံပစ္ၿပိဳင္ပြဲမွာ ေငြတံဆိပ္ဆုရရွိခဲ့တဲ့သူကို ေမးျမန္းၾကည့္ပါ။ ေရႊတံဆိပ္ဆုကို လက္လႊတ္ခဲ့ရတယ္မလား။
ဘဝရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈေတြ၊ ဆႏၵျပည့္ဝမႈေတြ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို လ်င္ျမန္စြာ ရရွိေစႏုိင္မယ့္အက်င့္တစ္ခုဟာ အိပ္ရာေစာေစာထျခင္းပါပဲ။ ႀကိဳးစားထၾကည့္ပါ။ ခ်က္ခ်င္းႀကီး မနက္ငါးနာရီ ေျခာက္နာရီအတြင္း ထဖို႔ မလိုအပ္ပါဘူး။ ထေနက်အခ်ိန္ထက္ (၁၅) မိနစ္ေလးပဲ ေစာေစာထၾကည့္လုိက္ပါ။ ထူးျခားမႈေတြကို ေတြ႕ရွိလာပါလိမ့္မယ္။
အိပ္ရာေစာေစာထၾကည့္ၿပီး ရရွိလာတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေလးေတြကုိ မွ်ေဝေပးသြားပါဦးေနာ္။
