ကြ်န္မရဲ႕ မိသားစုဟာ သာမန္မိသားစုတစ္ခုပါ။ အေဖရယ္၊ အေမရယ္၊ အစ္ကိုတစ္ေယာက္၊ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ကြ်န္မအပါအဝင္ ငါးေယာက္ရွိပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ေမာင္ႏွမေတြအားလံုးေက်ာင္းၿပီးလို႔ လုပ္ငန္းခြင္ဝင္ခ်ိန္မွာ အေဖက အၿငိမ္းစားယူခဲ့ပါတယ္။ အေမဟာ ရိုးရုိးကုပ္ကုပ္ေနတတ္ၿပီး ကြ်န္မတို႔ေမာင္ႏွမေတြအေပၚမွာ မိခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္သလို အေဖ့အတြက္လည္း ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ။ အေဖကလည္း ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို မလွစ္ဟာရေအာင္ျဖည့္ဆည္းေပးၿပီး ပညာေတြတတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့သူပါ။ အေမကလည္း ကြ်န္မတို႔ငယ္ငယ္ကတည္းက ေစ်းဆိုင္ေလးတစ္ခု ဖြင့္ထားခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ စီးပြားေရးအရမ္းေကာင္းမြန္တာမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္ အေတာ္အသင့္ျပည့္စံုပါတယ္။
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္သည္။
အရာရာျပည့္စံုတယ္လုိ႔ ထင္ရတဲ့ ကြ်န္မတို႔မိသားစုမွာ ျပႆနာကေတာ့ အေဖရဲ႕ ႏႈတ္ၾကမ္း၊ လက္ၾကမ္းလြန္းတဲ့ အက်င့္ပါ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကြ်န္မတုိ႔ကို မထင္ရင္မထင္သလို ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္းတတ္ၿပီး ရိုက္ႏွက္သလို အေမနဲ႔စကားမ်ားတိုင္းလည္း လက္ပါတတ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလမွာ အေမ့မ်က္ႏွာဖူးေရာင္လာတဲ့အထိ ရိုက္တတ္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ေမာင္ႏွမေတြအားလံုး အေမ့ကိုအႏိုင္က်င့္တာကို ျမင္ၿပီး ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရပါတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ အစ္ကိုနဲ႔ေမာင္ေလးကေတာ့ အေမ့ကိုရိုက္ႏွက္ရင္ သူတို႔ဝင္ဆြဲရင္း အေဖ့ကိုျပန္ေျပာတာမ်ိဳး၊ လက္ပါမိတာမ်ိဳးေတြ လုပ္မိမွာစိုးလို႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ အိပ္မကပ္ေတာ့ပါဘူး။ အေဖပင္စင္ယူၿပီးေနာက္ပိုင္း အဲ့ဒီလိုအက်င့္ေတြက ပိုဆိုးလာတာေၾကာင့္ အစ္ကိုနဲ႔ေမာင္ေလးဟာ အျပင္မွာေနတာ မ်ားလာပါတယ္။ ကြ်န္မလည္း ရံုးပိတ္ရက္ဆိုရင္ အိမ္မွာမေနခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ စိတ္ညစ္ရပါတယ္။ အေမ့ကိုသနားရ၊ အေဖ့ကိုေဒါသထြက္စိတ္ဆိုးရနဲ႔ အကုသိုလ္ေတြလည္း ျဖစ္ရပါတယ္။ တစ္ခါတေလမွာ အေမ့ကိုကာကြယ္ရင္း အေဖ့ကိုျပစ္မွားရေတာ့လည္း ငရဲႀကီးေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ဝမ္းနည္းရပါတယ္။ အေမ့ကေတာ့ အေဖ့ရဲ႕ ဆဲဆိုမႈ၊ ရိုက္ႏွက္မႈေတြကို ခံလိုက္ေပါ့။ “ သမီးအေဖက စရိုက္နည္းနည္းၾကမ္းတာပါ။ အေမတို႔ကို သူခ်စ္ပါတယ္” လို႔ေျပာၿပီး ေျဖသိမ့္လိုက္နဲ႔ သံသရာလည္ေနလိုက္နဲ႔ေပါ့။
ကြ်န္မေလ.. ငယ္ငယ္ကတည္းက လိုေလးေသးမရွိေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တဲ့၊ ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ကြ်န္မတို႔ိကို လမ္းေၾကာင္းမွန္ေအာင္ တည့္မတ္ေပးခဲ့တဲ့ အေဖ့ကိုေက်းဇူးတင္ေပမယ့္ အေမ့ကို အႏိုင္က်င့္ေနတာေတြကို အႏွစ္ၿမိဳ႕ျပန္ဘူး။ အေဖစိတ္ေျပေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ေျပာဖို႔ႀကိဳးစားၾကည့္ေပမယ့္ “ စိတ္တိုလာရင္ ဘာမွမျမင္ဘူး။ ငါစိတ္မတုိေအာင္ေနၾက” ဆိုတဲ့ စကားေၾကာင့္ အခက္ေတြ႕ရျပန္ေရာ။ အေမ့ကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ အႏိုင္က်င့္တဲ့ အေဖ့ကိုျပန္ေျပာမိတဲ့အခါ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသလို၊ အေမ့ကိုလည္း သနားျပန္ေရာ။
ကြ်န္မဘာလုပ္ရမလဲဟင္…။
