ကိုယ့္ရဲ႕ေရွ႕မွာ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ကို လိင္ပိုင္းဆုိင္ရာ က်ဴးလြန္တာကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ေတြ႕ျမင္လိုက္ရတဲ့အခါ

blank

ကၽြန္မနာမည္က ေဝေဝပါ။ ကၽြန္မက ကေလးပစၥည္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အကုန္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ႀကီး တစ္ဆိုင္မွာ သန္႔ရွင္းေရးဝန္ထမ္းအလုပ္လုပ္ပါတယ္။ သူတို႔မိသားစုေလးက ကၽြန္မအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ဆိုင္မွာ အၿမဲဝယ္ယူအားေပးေနက်ေဖာက္သည္ေတြေပါ့။ သူတို႔မိသားစုေလးဆိုတာက အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ျမင့္ျမင့္နဲ႔ သေဘာေကာင္းပံုရတဲ့ အေဖရယ္၊ ၾကင္နာတတ္ပံုရတဲ့ ခပ္ေခ်ာေခ်ာအေမရယ္၊ ေလးႏွစ္အရြယ္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာသားေလးရယ္နဲ႔ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးနဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းလွတဲ့ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ အရြယ္သမီးငယ္ေလးရယ္ေပါ့။

ပိုက္ဆံလည္းခ်မ္းသာၿပီး ႐ုပ္ေတြလည္း တစ္မိသားစုလံုးေခ်ာၾကတဲ့ အဲ့ဒီမိသားစုေလးကို ကၽြန္မအရမ္းအားက်မိတယ္။ သူတို႔ကလည္း ကၽြန္မတုိ႔ဆိုင္ကို တစ္ပတ္တစ္ခါဆိုသလိုေတာ့ အနည္း ဆံုးေရာက္ပါတယ္။ ကၽြန္မက သန္႔ရွင္းေရးဝန္ထမ္းဆိုေတာ့ ကၽြန္မနဲ႔ေတာ့ ခင္မင္စရာမရွိပါဘူး။ ေနာက္ေတာ့ သူတုိ႔နဲ႔အတူ အသက္ ၂၇၊ ၂၈ ေလာက္ရွိမယ့္၊ ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳ႐ုပ္နဲ႔ ညိဳညိဳတုတ္တုတ္ အမ်ိဳးသမီးပါ ပါလာတယ္။ ၾကည့္တာနဲ႔တင္ သူတို႔အိမ္အတြက္ ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ေခၚထားတဲ့သူမွန္း သိႏိုင္တဲ့ အသြင္အျပင္ပါပဲ။ အဲ့ဒီအထိက မထူးဆန္းေသးပါဘူး။ ခ်မ္းသာတဲ့သူတိုင္း အိမ္အတြက္ ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ေတြေခၚၾကတာ ထူးဆန္းတဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူးေလေနာ္။

ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

ထူးဆန္းတာက ဆိုင္လာတဲ့အခါ သူေကာပါပါလာၿပီး သံုးေလးေခါက္ေျမာက္မွာ စႀကံဳတာပါ။ အဲ့ဒီေန႔က ကၽြန္မကလည္း ဒိတ္လြန္ပစၥည္းေတြသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရင္း ဆိုင္ရဲ႕ေမွာင္ရိပ္က်တဲ့ ေခ်ာင္ႀကိဳေခ်ာင္ၾကားထဲ ထိုင္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ ကေလးထိန္းတဲ့အမ်ိဳးသမီးဟာ သမီးေလးကို ေပြ႕ၿပီး အဲ့ဒီနားမွာလာရပ္တယ္။ သူက ကၽြန္မကို မျမင္ပါဘူး။ ကေလးအေဖနဲ႔ အေမကေတာ့ ဆိုင္အတြင္းထဲမွာ သားေလးလိုခ်င္တာဝယ္ေပးရင္း အလုပ္ရႈပ္ေနၾကပါတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ကေလးက တအင္းအင္းနဲ႔ အသံထြက္လာပါတယ္။ ကၽြန္မက ဘာပါလိမ့္လို႔ ၾကည့္မိေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက ကေလးကို လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ေပြ႕ထားၿပီး က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္က ကေလးေလးရဲ႕ ဂါဝန္ေအာက္ထဲကို ႏိႈက္ထားပါတယ္။ သူ႔လက္လႈပ္ရွားလိုက္ၿပီဆိုရင္ ကေလးက နာက်င္သလို၊ ေနရခက္သလို တအင္းအင္းနဲ႔ အသံထြက္ညည္းပါတယ္။ ကၽြန္မကလည္း ဒီအမ်ိဳးသမီးက ကေလးေဘာင္းဘီကို ဆြဲခ်ေပးေနတာမ်ားလားဆိုၿပီးၾကည့္ေနေပမဲ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲ့ဒီလက္က ဂါဝန္ေအာက္ထဲကို အၾကာႀကီးေရာက္ေနတာ ျပန္မ႐ုပ္သိမ္းပါဘူး။

ခဏၾကာေတာ့ ကေလးအေဖနဲ႔အေမက ဝယ္ၿပီးသြားေတာ့ “ ျပန္ၾကစို႔” ဆိုၿပီး ျပန္သြားပါတယ္။ ကၽြန္မကလည္း စိတ္ထဲမတင္မက်နဲ႔ က်န္ခဲ့ပါတယ္။ ဘာမွန္းေတာ့ မသိပါဘူး။ ကေလးမ်က္ႏွာေလးျမင္ေယာင္ၾကည့္မိေတာ့ တစ္ခုခုလို႔ခံစားရတယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္လာေတာ့ ကၽြန္မလည္း အရင္တစ္ေခါက္ကကိစၥကို သဲသဲကြဲကြဲသိခ်င္တာမို႔ ေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္မိတယ္။ အဲ့ဒီ အမ်ိဳးသမီးဟာ ကေလးအေဖနဲ႔အေမ အရိပ္အကဲကိုၾကည့္ၿပီး လူရွင္းတဲ့ေခ်ာင္ထဲကို မေယာင္မလည္နဲ႔ ေရာက္လာပါတယ္။ ကၽြန္မကလည္း ကိုယ့္အႀကံနဲ႔ကိုယ္ဆိုေတာ့ ပစၥည္းပံုၾကားထဲကေန အလစ္မေပးဘဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။ မၾကာပါဘူး။ လူလစ္တာနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕လက္ဟာ ကေလးရဲ႕ ဂါဝန္ၾကားထဲ ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။ ကေလးကလည္း အရင္တစ္ေခါက္ကလိုပဲ နာက်င္တဲ့၊ ေၾကာက္တဲ့ပံုနဲ႔ တအင္းအင္းညည္းပါတယ္။ ကေလးညည္းရင္ သူကခဏရပ္တယ္။ ၿပီးရင္ ဆက္လုပ္ေနျပန္ပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ေဒါသထြက္သြားတာနဲ႔ ျဗဳန္းခနဲထြက္ရပ္လိုက္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက ကၽြန္မကိုျမင္ၿပီး မ်က္ႏွာပ်က္သြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကေလးကို အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ဆြဲခ်ေပးသလိုဘာလိုလိုလုပ္ၿပီး ကေလးမိဘေတြရွိေနတဲ့ဘက္ကို ျပန္ထြက္သြားတယ္။

ကၽြန္မကေတာ့ ေလာကမွာ ဒီလိုလူေတြရွိေနတာကို ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္သြားတယ္။ အေဖအေမကေတာ့ ယံုၾကည္ၿပီး ကေလးကို ပံုအပ္ထားတာ။ စကားလည္းမေျပာတတ္ေသးတဲ့ ကေလးခမ်ာ ဒီဒုကၡေတြကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခံေနရရွာမလဲ။ ဒီလိုအျပင္ထြက္ခ်ိန္မွာေတာင္ အခြင့္အေရးယူေနတာ။ အေဖနဲ႔အေမ အျပင္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာေကာ သူန႔ဲအတူက်န္ရစ္ရရွာတဲ့ ကေလးကို ဘယ္ေလာက္ဒုကၡေပးေနမွာပါလိမ့္။ ကေလးေလးကို အရမ္းသနားမိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘာေၾကာင့္ ဒီအမ်ိဳးသမီး ဒါမ်ိဳးလုပ္ေနတယ္ဆိုတာကိုလည္း ကၽြန္မတကယ္နားမလည္ႏိုင္ဘူး။ စိတ္ေရာဂါပဲ ျဖစ္ေနသလား။ ဒါမွမဟုတ္ သူမ်ားေတြေျပာသလို လိင္တူခ်င္းပဲ ႀကိဳက္တတ္သူမို႔လား။

ကၽြန္မက ပညာတတ္တစ္ေယာက္မဟုတ္လို႔ အဲ့ဒီလိုေတြအထိေတာ့ နားမလည္ပါဘူး။ ကၽြန္မ သိတာက ကေလးေလးကုိ ဒီဒုကၡကေန ဘယ္လိုကယ္တင္ေပးရမလဲ။ ကၽြန္မကေျပာရင္လည္း ကၽြန္မ စကားကို ကေလးအေဖနဲ႔ အေမက ယံုၾကည္ပါ့မလား။ တကယ္လို႔ အခန္႔မသင့္ရင္ ကၽြန္မပါ အလုပ္ ထုတ္ခံရႏိုင္မလား။

ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မေျပာလိုက္လုိ႔ အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးအလုပ္ထုတ္ခံရရင္ေကာ ကၽြန္မတရားရဲ႕လား။ သူ႔ေနာက္မွာ သူ႔ကိုမီွခိုေနတဲ့မိသားစု ဘယ္ႏွေယာက္ရွိလဲဆိုတာ ကၽြန္မမသိဘူးေလ။ ကၽြန္မမွာေတာင္ ကၽြန္မကို မွီခိုေနတဲ့မိသားစုရွိေနတယ္မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ့ ကေလးကိုေတာ့ ကၽြန္မ ဒီဒုကၡေတြက လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တာအမွန္ပါပဲ။ စကားေတာင္မေျပာတတ္ရွာေသးတဲ့ ကေလး အတြက္ ဒါဟာ တကယ့္ဒုကၡေလ။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကေလးမိဘေတြအားလံုးသိေအာင္ ဒီလိုကိစၥေလးေတြ ရွိေနတာကို လိုက္ေျပာျပလိုက္ခ်င္တယ္။ ေျပာလိုက္ရင္ေကာ ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာမလဲ။

ကဲ… ကၽြန္မဘာလုပ္ရမလဲဟင္။