သားေလးေရ…
သားေလးကို ေမြးဖြားတဲ့ေန႔က ညသန္းေခါင္ေမြးခန္းထဲမွာ ခံစားခဲ့ရတဲ့ နာက်င္မႈအေၾကာင္း သားေလးကေတာ့ ဘယ္သိပါ့မလဲ။ နာက်င္မႈေတြနဲ႔ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြေပါင္းစံုေနတဲ့ၾကားထဲမွာ ေမေမ သားေလးကို ကမာၻေလာကထဲ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ေခၚေဆာင္ႏိုင္ပါ့မလားလို႔ ေတြးပူေနခဲ့တယ္။ သားေလးမ်က္ႏွာျမင္ေတြ႕ခ်င္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ နာက်င္မႈေတြအားလံုးကို ေမေမေမ့ေနခဲ့တယ္။ သားေလးမ်က္ႏွာကို မျမင္ခင္ကတည္းက ခ်စ္ေနခဲ့တဲ့ေမေမေလ “ အခ်စ္မွာ မ်က္စိမရွိဘူး” ဆိုတဲ့ စကားကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္လာခဲ့တယ္သားေလးေရ…။
သားေလးေမေမ့ဗိုက္ထဲက ထြက္လာလာခ်င္း ေမေမ့ကိုၾကည့္ခဲ့တဲ့ အၾကည့္ကို သားေလးကေတာ့ ဘယ္မွတ္မိပါ့မလဲ။ ေမေမကေတာ့ေလ သားေလးရဲ႕ နားေသးေသးနားကို ကပ္ၿပီး “ခ်စ္တယ္ကေလးေရ” လို႔ တိုးတိုးေလး ကပ္ေျပာခဲ့တာကိုေတာင္ မွတ္မိေနေသးတယ္။ ေလာကႀကီးထဲမွာ ေကာင္းျမတ္မႈေတြနဲ႔အတူ ဝင္လာခဲ့ပါသားေလးေရ လို႔ေျပာၿပီး သားေလးရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံကို ရူးႏွမ္းႏွမ္းနဲ႔ နားေထာင္ခဲ့ေသးတယ္။
သားေလးေရ.. ေမေမ့ရဲ႕ နာက်င္မႈေတြဟာ ေမေမရဲ႕ သန္စြမ္းႀကံ့ခိုင္မႈေတြျဖစ္လာခဲ့တယ္။ အရင္ကေပ်ာ့ည့ံတတ္တဲ့ ေမေမဟာေလ “ မိခင္စိတ္” ဆိုတဲ့အရာေလးေၾကာင့္ အႏၱရာယ္အေပါင္းကိုေတာင္ လက္ခေမာင္းခတ္ႀကိဳဆိုႏိုင္တဲ့အထိပဲ။ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ မီးဖြားတဲ့နာက်င္ေၾကကြဲမႈေတြကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ၿပီးၿပီဆိုရင္ အရင္ကထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာ သန္စြမ္းႀကံ့ခိုင္လာတယ္ဆိုတာကို ေမေမသိခဲ့ရတယ္။ ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္သည္။
သားေရ… သားကေတာ့ ဘယ္သိပါ့မလဲ ေမေမသြားေလရာတိုင္းမွာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့သားေလးအတြက္ ေမေမဂုဏ္ယူခဲ့ရတယ္။ သားေလးမပီကလာ ပီကလာစကားေလးေတြကို နားေထာင္ရင္း သားသည္မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပီတိကို အျပည့္အဝစားသံုးခဲ့ရတယ္။
သားေရ.. သားေလးလမ္းေကာင္းေကာင္းေလွ်ာက္တတ္လာေတာ့ ေမေမခ်ီတာကို မခံခ်င္ေတာ့တဲ့ေန႔ေတြကို ေမေမမွတ္မိေသးတယ္။ အေဆာ့လြန္ေနတဲ့ သားေလးရဲ႕ ေခြ်းနံ႔သင္းေနတဲ့ ပါးကေလးေတြကို နမ္းခြင့္ရဖို႔ ေမာဟိုက္ေနေအာင္ ဖမ္းခဲ့ရတာကို သားကေတာ့ဘယ္သိပါေတာ့မလဲ။
သားေလးေရ… သားေလးေပါက္စနအရြယ္က အသက္႐ႈသံေလးမ်ား တိုးလ်ေနရင္ သားေလးရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံကို ေၾကာက္လန္႔တၾကားနားေထာင္ခဲ့တာေတြကို သားေလးေတာ့သိမွာ မဟုတ္ဘူး။ သားေလးအဆင္ေျပရဲ႕လား။ ေမေမတစ္ခုခုမ်ားမွားသြားမလားဆိုၿပီး အထိတ္ထိတ္အလန္႔လန္႔ျဖစ္ေနခဲ့ရတာေတြက အခုေတာ့ ရယ္စရာႀကီးကိုျဖစ္လို႔သားေရ။ သားေလးအတြက္ မိခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ရဲ႕လားဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေမးခြန္းထုတ္ခဲ့တာလည္း အခါခါပါပဲ။
သားေလးေရ… သားတျဖည္းျဖည္းအရြယ္ေရာက္လာတာနဲ႔အမွ် ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔အတူ ႏွေမ်ာတသဝမ္းနည္းမႈေတြကို ခံစားေနခဲ့ရတာကို သားေလးကေတာ့ ဘယ္သိပါ့မလဲ။ သားေလးေအာင္ျမင္မႈေတြအလီလီ ဆြတ္ခူးတာျမင္ၿပီး ၾကည္ႏူးဝမ္းသာသလို ရင္ခြင္ပုိက္အရြယ္သားေလးကို ေမေမလြမ္းလိုက္တာ။
သားေလးေရ… သားေလးရဲ႕ေျခေထာက္ေသးေသးေလးကုိ ပါးမွာအပ္ၿပီး ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ ေမေမ့မ်က္ႏွာကို သားေလးေတာ့ ဘယ္မွတ္မိပါေတာ့မလဲ။ တစ္ေန႔မွာ သားေလးရဲ႕ေျခေထာက္ဟာ ေမေမ့ေျခေထာက္ထက္ႀကီးလာၿပီး ေမေမ့အနားက ထြက္သြားလိမ့္မယ္ဆိုတာ ေမေမသိခဲ့ေပမယ့္ သားေလးကို ေမေမတားျမစ္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေမေမေသခ်ာေနခဲ့တယ္။
သားေလးေရ…
အေတာင္ပံကို ျဖန္႔ၿပီး ပ်ံသန္းပါ။
ေလာက ပင္လယ္ျပင္ႀကီးမွာ လြတ္လပ္စြာကူးခတ္ပါ။
ရည္မွန္းခ်က္ေတြဆီကို ေရာက္ေအာင္သြားပါ။
လမင္းႀကီးကို ခူးဖို႔ေကာင္းကင္ေပၚကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့တက္ပါ။ လြဲသြားရင္ေတာင္ ၾကယ္ေလးေတြကို ခူးၿပီးျပန္ခဲ့ပါ။
သားေလးေလာကထဲကို ဝင္လာခဲ့တုန္းက ေကာင္းျမတ္မႈေတြနဲ႔ ဝင္လာခဲ့သလို ေလာကႀကီးကိုလည္း ေကာင္းျမတ္မႈေတြေပးခဲ့ပါ။ ငယ္ငယ္က ခ်စ္စရာေကာင္းတာေတြေၾကာင့္ ေမေမဂုဏ္ယူခဲ့ရသလို သားရဲ႕ သတင္းစကားေတြေၾကာင့္ ေမေမအၿမဲဝံ့ၾကြားပါရေစေနာ္။
သားရဲ႕ေမေမ
