မိခင္ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ဘဝရဲ႕ ရတနာတစ္ပါးဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္အခ်ိန္ပဲေရာက္ေရာက္ မိခင္ဆိုတာ သားသမီးေတြအတြက္ အၿမဲတမ္းရွိေနပါတယ္။ မိခင္ေတြဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ ဒီေလာကႀကီးကို စတင္ဝင္ေရာက္လာခဲ့တဲ့ေန႔ကတည္းကစလို႔ ကၽြန္မတို႔နားမွာရွိေနေပးၿပီး ကၽြန္မတို႔ကို အသိဆံုး၊ နားလည္အေပးႏိုင္ဆံုး လူသားပါပဲ။
မိခင္ေတြက သားသမီးေတြအေပၚထားတဲ့ ေမတၱာမေျပာင္းလဲေပမဲ့ သားသမီးေတြက မိဘေတြအေပၚထားတဲ့ ေမတၱာေတြကေတာ့ ေျပာင္းလဲတတ္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါကို မျငင္းပါနဲ႔။ အသက္ (၇) ႏွစ္အရြယ္ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ မိခင္အေပၚထားတဲ့ အားကိုးခ်စ္ခင္စိတ္နဲ႔ အရြယ္ေရာက္သားသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ မိခင္အေပၚခ်စ္တဲ့အခ်စ္ဟာ မတူႏုိင္ဘူးမဟုတ္လား။ ခ်စ္ျခင္းပမာဏခ်င္းတူရင္ေတာင္ ခ်စ္ပံုခ်စ္နည္းခ်င္းက မတူေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ မိခင္ေတြရဲ႕ အျမင္မွာေတာ့ သားသမီးဆိုတာ ဘယ္အရြယ္ေရာက္ေရာက္ ကေလးငယ္ေလးေတြလိုပါပဲ။ ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္သည္။
ဒီလို ခံစားခ်က္ေတြ၊ မိခင္ေမတၱာေတြကို ကၽြန္မတို႔ကိုယ္တိုင္ မိဘေနရာေရာက္ရင္ နားလည္လာပါလိမ့္မယ္။ မိခင္ေတြကို နားလည္ေပးဖို႔၊ မိခင္ေတြရဲ႕ စိတ္ကိုသိဖို႔၊ မိခင္ေတြရဲ႕ အံ့ၾသစရာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို အသိအမွတ္ျပဳဖို႔လိုပါတယ္။ သားသမီးေတြရဲ႕ ငယ္ဘဝကို လွပျပည့္စံုဖို႔ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားေပးခဲ့တဲ့မိခင္ေတြကို သူတို႔အိုမင္းခ်ိန္မွာ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးနဲ႔ အေႏြးေထြးဆံုးျဖစ္ေအာင္ သားသမီးေတြက ႀကိဳးစားေပးသင့္တယ္ မဟုတ္လား။
ဒီလိုေျပာလို႔ မိခင္ေတြပဲ ေမတၱာတရားႀကီးမားတယ္လို႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဖခင္ေတြမွာလည္း မိခင္ေတြထက္မသာေအာင္၊ မယုတ္ေလ်ာ့တဲ့ ေမတၱာတရားနဲ႔ သားသမီးေတြအေပၚမွာ ခ်စ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အၿမဲတမ္းအတူတူရွိေနတတ္တဲ့ မိခင္နဲ႔သားသမီးၾကားက ဆက္ႏြယ္မႈေလာက္ထိေတာ့ ဘယ္ဆက္ႏြယ္မႈမ်ိဳးကမွ မခိုင္မာပါဘူး။ မိခင္ေမတၱာက ဘယ္ေလာက္နက္ရိႈင္းတယ္ဆိုတာကို နားလည္ၿပီး မိဘေက်းဇူးသိတတ္တဲ့သားသမီးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မဆင္းရဲရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မိဘေက်းဇူးကို သိတတ္ပါ။ မိခင္ေမတၱာကို နားလည္ပါ။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အေမေတြသာမရွိရင္ သားသမီးေတြဆိုတာ ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။
သင့္ေမေမကိုခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ဒီစာေစာင္ေလးကို SHARE လုိက္ပါ။
