ကၽြန္မကငယ္ရြယ္ျပီး ဘဝကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျဖတ္သန္းတတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ။ အခ်စ္ဝတၳဳေတြဖတ္ျပီး စိတ္ကူးယဥ္ေနတတ္သူတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မအိပ္မက္ထဲက မင္းသားေလးပံုစံက အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ေယာက္်ားပီသတဲ့ပံုစံေပါ့။
ကံေကာင္းစြာပဲ ကၽြန္မရဲ႕အိပ္မက္ထဲက မင္းသားေလးပံုစံမ်ိဳးရွိတဲ့ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆံုေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ပန္းျခံထဲမွာ အေျပးေလ့က်င့္ရင္း ဝင္တိုက္မိသြားတဲ့ အခိုက္အတန္႔ေလးက ကၽြန္မတို႔ႏွလံုးသားေတြကို ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္သူမွ မထင္မိခဲ့ၾကဘူးေလ။
အဲ့ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္။ ခ်စ္သူဘဝအစပိုင္းမွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စိတ္လႈပ္ရွားစရာေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့တာေပါ့။ တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္မအံ့ၾသသြားေစမယ့္ အလုပ္ေလးေတြလည္း သူကလုပ္တတ္ေသးတယ္။ ခ်ိန္းေတြ႔တယ္၊ ေလွ်ာက္လည္တယ္၊ မုန္႔ေတြအတူစားၾကတယ္။ အစပိုင္းမွာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေပမယ့္ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ ကၽြန္မ သူ႔ကိုရိုးသြားသလိုျဖစ္လာတယ္။
ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာေျပာေနက် ပန္းစည္းေပးတာ၊ လက္ေဆာင္ေပးတာ၊ ဆိုင္ၾကီးဆိုင္ေကာင္းမွာ ညစာစားတာ၊ ဒီလိုအလုပ္ေတြကို ကၽြန္မအားက်လာမိတယ္။ ဂီတပြဲတစ္ခုကုိ ေခၚသြားမယ့္အစား ေစ်းၾကီးၾကီးဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ညစာစားဖို႔ ေခၚသြားေစခ်င္မိတယ္။ ကၽြန္မကို မနက္စာျပင္ဆင္ေပးမယ့္အစား ေစ်းဝယ္ထြက္ဖို႔ လိုက္ပို႔ေပးေစခ်င္မိတယ္။ ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္း မွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဒီလို အားမလိုအားမရစိတ္ေတြေၾကာင့္ ကၽြန္မစိတ္ညစ္ျပီး မေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္တာကို သူနားမလည္ႏုိင္ျဖစ္ေနတယ္။ အရင္ကလိုပဲ ကၽြန္မေပ်ာ္ရႊင္ေစဖို႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေပ်ာ္စရာေလးေတြ ဖန္တီးေပးတယ္။ ကၽြန္မလိုခ်င္တာ အေပါစားဟာသေတြ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းေတြလို တန္ဖိုးၾကီးလက္ေဆာင္ေတြ၊ နာမည္ၾကီးစားေသာက္ဆိုင္က ညေနစာေတြ လိုခ်င္တယ္။ သူကၽြန္မကို ဒီလိုေတြ မေပးႏုိင္တာ ကၽြန္မနဲ႔ မထိုက္တန္လို႔လားလို႔ေတာင္ ေတြးမိေနတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မခံစားေနရတာေတြ၊ ျဖစ္ခ်င္ေနတာေတြကို သူ႔ကုိ ေျပာျပခဲ့တယ္။ ႏွစ္ဦးသားအၾကား ျငင္းခုန္ရန္ျဖစ္တာေတြျဖစ္အျပီးမွာ သူေျပာင္းလဲလာတာ ကၽြန္မေတြ႔လိုက္ရတယ္။ နည္းနည္းခ်င္းနဲ႔ အခ်ိန္ၾကာေတာ့ အရင္တုန္းကနဲ႔ မတူေတာ့ဘဲ သူအမ်ားၾကီး ေျပာင္းလဲသြားတယ္။
ပန္းစည္းေတြ ကၽြန္မလက္ခံရရွိခဲ့ေပမယ့္ သူ႔မ်က္ဝန္းထဲက ေတာက္ပမႈေတြ ကၽြန္မမရရွိႏိုင္ေတာ့ဘူး။ နာမည္ၾကီး ဆိုင္ေတြမွာ သူနဲ႔အတူညစာစားခဲ့ေပမယ့္ အရင္ကေလာက္ သူခံတြင္းမေတြ႕ေတာ့ဘူး။ အဖိုးတန္အဝတ္အစားေတြ ဝတ္ျပီး သူငယ္ခ်င္းစံုတြဲေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေပမယ့္ သူ႔ အျပံဳးေတြက အသက္မပါေတာ့ဘူး။ ကၽြန္မ အခုမွ သိလိုက္ရတယ္။ ကၽြန္မတကယ္လိုခ်င္တာ တန္ဖိုးၾကီးလက္ေဆာင္ေတြ၊ နာမည္ၾကီးစားေသာက္ဆိုင္ေတြ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုေပါ့။
လွလွပပဝတ္စားဆင္ယင္ျပီး ကၽြန္မေသလုေမ်ာပါး ၾကည့္ခ်င္ေနခဲ့တဲ့ ျပဇာတ္ရံုကို သူလိုက္ပို႔ေပးခဲ့တာေတာင္ ကၽြန္မ မေပ်ာ္ႏိုင္ျဖစ္ေနရျပီေလ။ ျပဇာတ္ရံုက ျပန္လာေတာ့ ကၽြန္မ အိပ္ယာေပၚလွဲေလ်ာင္းရင္း စဥ္းစားမိတယ္။ ပန္းစည္း၊ လွပတဲ့ဝတ္စံု၊ ညစာေကာင္းေကာင္းေလး အားလံုးျပည့္စံုေနေပမယ့္ ကၽြန္မ သူ႔အခ်စ္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္လို႔ သိလာရတယ္။ နဂိုက သူေပးတဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြက ေသးသြယ္တယ္လို႔ ထင္ရေပမယ့္ သူ႔ခ်စ္ၿခင္းေမတၲာေတြအၿပည့္ပါေနခဲ့တယ္ေလ။
ကၽြန္မ စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္း မ်က္ရည္ေတြ က်လာတယ္။ ကၽြန္မတစ္ခ်ိန္လံုး သူ႔အခ်စ္ေတြကို မသိနားမလည္ခဲ့တာ၊ သူ႔ကို ေျပာင္းလဲဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့တာ၊ သူကၽြန္မအတြက္ လုပ္ေပးခဲ့တာေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈျပီး သူတစ္ပါးကို အားက်အတုယူမိတာ၊ ဒါေတြအဆံုးမွာ ကၽြန္မဟာ အက်င့္မေကာင္းတဲ့၊ အတၱၾကီးတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္အျဖစ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခံစားမိလိုက္ပါတယ္။
ကၽြန္မသာ သူ႔ကို တကယ္ခ်စ္ရင္ သူေျပာေျပာေနက် ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ ဟာသေလးေတြကိုပါ ကၽြန္မခ်စ္ရမွာေပါ့။ ခ်ိန္းေတြ႔တိုင္းသြားတတ္တဲ့ ေပ်ာ္စရာေနရာေလးေတြကို ခ်စ္ရမွာေပါ့။ သူ႔အၾကည့္၊ သူ႕စကား၊ သူ႕ရယ္သံေလးေတြကိုပါ ကၽြန္မ ျမတ္ႏိုးရမွာေပါ့။ သူေပးႏိုင္သေလာက္ေပးခဲ့ေပမယ့္ ကၽြန္မသူနဲ႔ ထိုက္တန္သေလာက္ ျပန္မေပးႏုိင္ခဲ့ဘူး။
အဲ့ဒီေန႔ကစျပီး ကၽြန္မ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုေျပာေနပါေစ ကၽြန္မဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး။ သူသာရွိေနရင္ ဘာကိုမဆို ရင္ဆိုင္မယ္။ သူကၽြန္မကိုခ်စ္သလို ကၽြန္မသူ႔ကို ျပန္ခ်စ္မယ္။
သူ႔ကို အရင္လိုပံုစံျပန္ျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္မ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲေခၚခဲ့တယ္။ အရင္လို ျပန္ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ အင္မတန္မွ ခက္ခဲေပမယ့္ ကၽြန္မ အေလွ်ာ့ေပးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုအခ်ိန္က ကၽြန္မအခ်စ္ေတြကို သက္ေသျပရမယ့္ အခ်ိန္ေရာက္ေနျပီေလ။
ကၽြန္မရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေလးကို သင္ခန္းစာယူပါ။ ကၽြန္မလို ေဘးစကားနားေယာင္၊ သူတစ္ပါးကို အားက်ျပီး ကိုယ့္အခ်စ္ေတြကို အားမလို အားမရမျဖစ္လိုက္ပါနဲ႔။ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခ်စ္ၿခင္းေတြ ေဖာ္ၿပပံု၊ ေဖာ္ၿပဟန္ေတြမတူႀကပါဘူး။ သင့္ခ်စ္သူက သင့္အတြက္ အေရးပါဆံုးလူတစ္ေယာက္ပါ။ သူေပးထားတဲ့ အခ်စ္ဟာ အႏိႈင္းမဲ့ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူမ်ားလိုျဖစ္ေအာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲခ်င္ပါနဲ႔။ သင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ဆက္ဆံေရးေတြ ေႏြးေထြးျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးၾကပါေစလို႔ ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။
ခံစားမႈတစ္ခုခု ရလိုက္ျပီဆိုရင္ SHARE ဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔ေနာ္။
