“ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အစိတ္ပိုင္း၊ အရြယ္ေတာ္တစ္စိတ္ဟိုင္း”လို႔ဆိုတဲ့အပ်ိဳၾကီးေတြဟာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ဘဝအေတြ႔အၾကံဳေတြေၾကာင့္ ရင့္က်က္တည္ျငိမ္စြာ လွပေနသူေတြပါ။ သစ္ရြက္ေလးလႈပ္ရင္ေတာင္ ရယ္ခ်င္ေနတတ္တဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ကို ေနာက္ခ်န္ထားခဲ့ျပီး တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႔အရာတိုင္းကို အမွန္အတိုင္းျမင္လာတဲ့အရြယ္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အပ်ိဳၾကီးေတြဟာ လြပ္လပ္မႈေတြတေပြ႔တပိုက္နဲ႔ မိဘေတြအေပၚဒိုင္ခံဆိုးဖို႔ ပါမစ္ရထားသူေတြပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြအေပၚလည္း ဆိုးခ်င္တိုင္းဆိုးဖို႔ လိုင္စင္ရထားသူေတြပါ။ တူ၊တူမေတြအေပၚဆရာၾကီးလုပ္တတ္ျပီး ခံရသူမ်ားအတြက္ အသံတိတ္ခံရံုမွလြဲတစ္ျခားနည္းလမ္းမရွိပါ။ အတြန္႔တက္လွ်ာရွည္မိပါက ပိုတိုး၍အဆူခံထိတတ္သည္။ အပ်ိဳၾကီးမ်ားသည္-
- ခ်စ္သူရလွ်င္ခ်စ္သူအေပၚဆိုးတတ္သည္။
- ခ်စ္သူမရပါကမိဘအေပၚဆိုးတတ္သည္။
- မိဘအေပၚမဆိုးရပါက ေမာင္ႏွမမ်ားအေပၚဆိုးတတ္သည္။
- ေမာင္ႏွမမ်ားအေပၚမဆိုးရပါက တူ၊တူမမ်ားအေပၚဆိုးတတ္သည္။
- ေနာက္ဆံုး သူ႔အနီးအနားတြင္ဆိုးစရာမရွိပါက ဆံပင္အေရာင္ဆိုးပါေတာ့သည္။
ဤအခ်က္မ်ားရွိေနေသာ အပ်ိဳၾကီးမမမ်ား၏စိတ္သည္လည္း ႏွစ္မ်ိဳးသာရွိသည္။ အခုတစ္မ်ိဳးႏွင့္ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ အေႏွာင္အဖြဲ႕ကင္းကင္းႏွင့္မိမိတို႔ဘဝကို ကိုယ္တိုင္ထိန္းေက်ာင္းျပဳျပင္ႏိုင္ေသာ အပ်ိဳၾကီးမ်ားသည္ ဘယ္ေတာ့မွမရိုးသည့္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။
