“ဖက္ရွင္ဆိုတာ အဝတ္အစားတစ္ခုတည္းမွာ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းကင္ႀကီးမွာ၊ လမ္းမထက္မွာ၊ အႀကံဉာဏ္စိတ္ကူးေတြမွာ၊ အသက္ရွင္တဲ့ပံုစံထဲမွာ အားလံုးမွာရွိပါတယ္။ ဖက္ရွင္ဆိုတာ ကြ်န္မတို႔ကို လွပေစတဲ့အရာတစ္ခုေလ” ဆိုတဲ့စကားကိုေျပာခဲ့သူ ၂ဝ ရာစုရဲ႕ အလႊမ္းမိုးႏိုင္ဆံုး ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္နာေတြထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိုကိုး ရွနဲလ္ (Coco Chanel) ကို ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ ေစာမူရ္ (Saumur) ၿမိဳ႕မွာ ၁၈၈၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။
သူမရဲ႕ စိတ္ရွည္သည္းခံမႈနဲ႔ အေမွ်ာ္အျမင္ႀကီးမႈဟာ သူမကိုဖက္ရွင္ဒီဇိုင္နာေတြထဲမွာ ထင္ရွားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သူမရဲ႕ဒီဇိုင္းေတြဟာ ဖက္ရွင္က်က်ဝတ္ဆင္တတ္တဲ့ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ အသည္းေက်ာ္၊ သူမရဲ႕အမွတ္အသားျဖစ္တဲ့ အနက္ေရာင္ ဂါဝန္တိုေလးေတြဟာ ဖက္ရွင္ေလာကရဲ႕ ျပယုဒ္တစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္သည္။
ဒါေပမဲ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္နာတစ္ေယာက္မျဖစ္ခင္မွာေတာ့ သူမဟာ ကလပ္ေတြမွာ အဆိုရွင္အျဖစ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ကလပ္ေတြမွာ သူဆိုေလ့ရွိတဲ့ ကိုကိုးဆိုတဲ့သီခ်င္းကိုအစြဲျပဳၿပီး သူမကိုယ္သူမ ကိုကိုးလို႔မွည့္ေခၚခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ သူမမိခင္ဟာ သူမငယ္စဥ္ကတည္းက ေသဆံုးသြားခဲ့့ၿပီး ပ်ံက်ေစ်းသည္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ သူမဖခင္ဟာ သူမကို မိဘမဲ့ေက်ာင္းကို ပို႔ထားခဲ့ပါတယ္။ မိဘမဲ့ေက်ာင္းက သီလရွင္ေတြကပဲ သူမကိုအပ္ခ်ဳပ္တာသင္ေပးခဲ့ၿပီး သူမရဲ႕ ဖက္ရွင္အေပၚစိတ္ဝင္စားမႈက အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက စတင္ခဲ့တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
သူမအသက္ ၂ဝမျပည့္မီအခ်ိန္မွာပဲ ခ်မ္းသာတဲ့ ျမင္းတပ္စစ္မႈထမ္းေဟာင္းတစ္ဦးက သူဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ အဲလ္တီေန ဟဲယ္ ေဘာလ္ဆဲန္ heir Étienne Balsan အဝတ္အထည္ဆိုင္မွာ သူမကို အလုပ္ခန္႔အပ္ခဲ့တဲ့အျပင္ သူမရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ဖက္ရွင္ဆိုင္ကိုဖြင့္လွစ္ဖို႔လည္း ကူညီေပးခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၁ဝခုႏွစ္မွာေတာ့ ပဲရစ္ ရူ ကန္ဘမ္ (Paris’s Rue Cambon ) လို႔ေခၚတဲ့သူမရဲ႕ဆိုင္ေလးမွာ စတိုင္က်လွပတဲ့ ဦးထုပ္ေတြကိုေရာင္းခ်ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၂ဝ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ေခတ္တံုးေနၿပီျဖစ္တဲ့ အဝတ္အစားက်ပ္က်ပ္ေတြကို အေျခခံၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာလည္းရွိ၊စတိုင္လည္းမိတဲ့ ေဆာင္းတြင္းဝတ္အဝတ္အစားေတြကို တီထြင္ခ်ဳပ္လုပ္ၿပီး သူမရဲ႕ပထမဆံုးေအာင္ျမင္မႈကို ရရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သူမရဲ႕ အေက်ာ္ၾကားဆံုးျဖစ္လာမယ့္ အနက္ေရာင္ဂါဝန္တိုေတြကို ေစ်းကြက္ထဲ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၂၅ မွာေတာ့ လွပတဲ့စကပ္ေလးေတြအျပင္ ေကာ္လာမပါတဲ့ ဂ်က္ကက္အက်ႌကို suit ဒီဇိုင္းလုပ္ခဲ့ၿပီး သူမရဲ႕ ဒီဇိုင္နာသက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ အဆန္းသစ္ဆံုး ထုတ္ကုန္ေတြအျဖစ္ေက်ာ္ၾကားခဲ့ပါတယ္။
သူမရဲ႕ဒီဇိုင္းေတြဟာ ပဲရစ္ၿမိဳ႕မွာလည္းနာမည္ရလာၿပီး Cocteau, Pablo, the Ballets Russes နဲ႔ Jean Cocteau’s တို႔အတြက္ ဒီဇိုင္းေတြကို ေရးဆြဲေပးခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၃ဝ မွာေတာ့ သူမရဲ႕ကုမၸဏီဟာ ႏိုင္ငံတကာ စီးပြားေရးက်ဆင္းမႈရဲ႕ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ အ႐ႈံးေတြနဲ႔ ႀကံဳခဲ့ရေပမယ့္ သူမအသက္ ၇ဝအရြယ္မွာ ဖက္ရွင္ေလာကကိုတစ္ဖန္ျပန္လည္ဝင္ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ပရိသတ္ေတြရဲ႕ အားေပးမႈကို တစ္ဖန္ျပန္လည္ရရွိခဲ့ပါတယ္။
“ကြ်န္မဘဝက ကြ်န္မအႀကိဳက္ကို မလိုက္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မဘဝကို ကြ်န္မစိတ္ႀကိဳက္တည္ေဆာက္ခဲ့တယ္” လို႔ဆိုခဲ့တဲ့ ရွနယ္လ္ဟာ ၁၉၇၁ ဇန္နဝါရီ ၁ဝရက္ေန႔မွာ သူမအႏွစ္သံုးဆယ္ၾကာေနထိုင္ခဲ့တဲ့ ရစ္တ္ဟိုတယ္ မွာ ေသဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ သူမေသဆံုးသြားခဲ့ေပမဲ့ သူမရဲ႕ ဖက္ရွင္ေရစီးေၾကာင္းကေတာ့ အခုထိလူႀကိဳက္မ်ားစြာ စီးဆင္းဆဲပဲ မဟုတ္လားပရိသတ္ႀကီးေရ…။
အားက်အတုယူစရာ စာေစာင္ေလးကို သူငယ္ခ်င္းေတြဖတ္ရဖို႔ SHARE ေပးလိုက္ပါဦး။
