ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ပံုျပင္ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ခု ျပန္မွ်ေဝေပးခ်င္ပါတယ္။
တစ္ခါတုန္းက ဖားကေလးတစ္ေကာင္ဟာ သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ႕ထိပ္ဖ်ားအထိတက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ က်န္တဲ့ဖားေတြအားလံုးက “မျဖစ္ႏိုင္တာကြာ”၊ “မင္း ရူးေနလုိ႔လား”၊ “တကယ့္အရူးေကာင္ပဲ” ဆိုၿပီးေတာ့ သူ႔ကို ဝိုင္းေျပာၾကတယ္။
သူတို႔ေျပာေနတုန္းမွာပဲ ဖားကေလးကေတာ့ သူရည္ရြယ္ထားသလို သစ္ပင္ထိပ္အထိ ေရာက္ရွိသြားၿပီး “ကၽြန္ေတာ့္ကို အခုလို ဝိုင္းဝန္းအားေပးၾကတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္” လို႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲ့ဒီဖားကေလးဟာ နားမၾကားလို႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ျပစ္တင္ေအာ္ဟစ္ေနၾကပံုေတြကိုၾကည့္ၿပီး သစ္ပင္ထိပ္ဖ်ားထိတက္ႏိုင္ေအာင္ အားလံုးက ေအာ္ဟစ္အားေပးေနၾကတယ္လုိ႔ ထင္သြားလို႔ပါပဲ။ ဒီပံုျပင္ေလးကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ တစ္ခါတစ္ရံမွာ ကၽြန္မတို႔ေတြဟာ ကိုယ္ေလွ်ာက္ခ်င္တဲ့လမ္းကို တျခားလူေတြက မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး တားဆီးရံုနဲ႔ ရပ္တန္႔ပစ္သင့္လားဆိုတာ ျပန္စဥ္းစားစရာပါ။
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္သည္။
ဖားကေလးကေတာ့ တျခားလူေတြ ေျပာတာကို မၾကားတဲ့အတြက္ အမ်ားမျဖစ္ႏိုင္ဘူးထင္တဲ့အလုပ္တစ္ခုကို ျဖစ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္သြားတယ္။ ကၽြန္မတို႔ေတြေကာ ကၽြန္မတို႔လုပ္ေနတဲ့အလုပ္တစ္ခုကို မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ တားျမစ္သူေတြရွိလာရင္ ဘယ္လိုတံု႔ျပန္ၾကမလဲ။
