အ႐ိုးကြဲမတတ္ ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းေအးလွတဲ့နံနက္ခင္းတစ္ခုမွာ ကေလးတစ္ေယာက္ ဟာ ေျခဗလာနဲ႔ ဖိနပ္ေရာင္းတဲ့စတိုးဆိုင္အျပင္ဘက္မွာ ရပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကေလးဟာ ႏွင္းေတြစိုေန တဲ့ ျပတင္းေပါက္မွန္ကေနတစ္ဆင့္ စတိုးဆိုင္ထဲက ဖိနပ္ေတြကို ေငးၾကည့္ေနရွာတယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ခ်မ္းသာတဲ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ဖိနပ္ဆိုင္ထဲကေန အျပင္ကို ထြက္လာပါတယ္။ ကေလးကိုျမင္ေတာ့ ေျခလွမ္းတုံ႔သြားၿပီး “ ဒီေလာက္ခ်မ္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေစာေစာစီးစီး ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ ကေလး” လို႔ ေမးလိုက္တယ္။
ကေလးက “ သားမွာ ဖိနပ္တစ္ရံမွမရွိဘူး အန္တီ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားဆီမွာ ဖိနပ္တစ္ရံ ေလာက္ရဖို႔ ဆုေတာင္းေနတာပါ” လို႔ ျပန္ေျဖတယ္။
ကေလးအေျဖကိုၾကားေတာ့ အမ်ိဳးသမီးဟာ ကေလးကို ခ်က္ခ်င္းပဲ ဖိနပ္ဆိုင္ထဲ ေခၚသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဝန္ထမ္းကို တဘက္တစ္ထည္နဲ႔ ေရတစ္ခြက္ရႏိုင္မလားလို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။ ဝန္ထမ္းက အဲ့ဒါေတြကို မိနစ္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ စီစဥ္ေပးတယ္။ အမ်ိဳးသမီးဟာ ကေလးကို စတိုးဆိုင္အေနာက္ဘက္ထဲ ေခၚသြားေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမရဲ႕လက္အိတ္ေတြကို ခၽြတ္ၿပီး ကေလးေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္တယ္။ ကေလးရဲ႕ လက္နဲ႔ ေျခေထာက္ေတြကို ေသခ်ာသန္႔ရွင္းၿပီး ေျခာက္ေသြ႕ေအာင္ လုပ္ေပးတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ကေလးကို စတိုးဆိုင္ထဲ ျပန္ေခၚ သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဝန္ထမ္းကို ေျခအိတ္ေတြနဲ႔ ဖိနပ္ေတြ ယူလာေပးဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဝန္ထမ္းယူလာေပးတဲ့ ေျခအိတ္ေတြနဲ႔ ဖိနပ္ေတြကို ယူၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက ေကာင္ေလးကို ေျခအိတ္ေသခ်ာစြပ္ေပးတယ္။ ဖိနပ္လည္းဝတ္ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေျခအိတ္ေတြလည္း ထပ္ဝယ္ေပးလိုက္ေသးတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ကေလးရဲ႕ေခါင္းေလးကို ဖြဖြပြတ္သပ္ေပးရင္း အၿပံဳးတစ္ပြင့္နဲ႔ “ ကဲ… ကေလးေရ အခု ေနရထိုင္ရတာပိုၿပီး ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိသြားၿပီမလား” လို႔ ၾကင္ၾကင္နာနာ ေျပာလိုက္တယ္။
ကေလးက အမ်ိဳးသမီးလက္ကိုဆြဲၿပီး ေမာ့ၾကည့္တယ္။ ကေလးရဲ႕မ်က္လံုးထဲမွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါတယ္။ ကေလးက အမ်ိဳးသမီးကို တိုးတိုးေလးေမးတယ္။
“ အန္တီက ဘုရားသခင္က လႊတ္လိုက္တဲ့သူလားဟင္” တဲ့။
စာေစာင္ေလးကို ႏွစ္သက္တယ္ဆိုရင္ LIKE & SHARE ေလးလုပ္လိုက္ပါဦးေနာ္။
