ဂရိဘုရင္မင္းျမတ္ အလက္ဇႏၵားဟာ ႏိုင္ငံမ်ားစြာကို တိုက္ခိုက္ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ က်န္းမာေရးအေျခအေနက ဆိုးရြားလာတာေၾကာင့္ ေဘဘီလံုၿမိဳ႕ေတာ္မွာ စံျမန္းေနခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ကုသမရႏုိင္ေတာ့တဲ့က်န္းမာေရးအေျခအေနကို သိၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူပိုင္ဆိုင္ထားသမွ် ေရႊေငြရတနာေတြ၊ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြ၊ ထက္ရွလွတဲ့ လက္သံုးေတာ္ဓားနဲ႔ ရဲရင့္လွတဲ့သူ႔ရဲ႕ စစ္တပ္ႀကီးက သူ႔ကိုကယ္ႏိုင္တဲ့ အရာေတြမဟုတ္မွန္း နားလည္သြားခဲ့ပါတယ္။
နာမက်န္းျဖစ္ေနတဲ့ၾကားက ဇာတိေနျပည္ေတာ္ကိုျပန္ေရာက္ေအာင္ ခရီးႏွင္ခဲ့တယ္။ ဒီေလာကႀကီးထဲက မစြန္႔ခြာခင္ ေမြးသမိခင္မယ္ေတာ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ ေတြ႔ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ေရာဂါအေျခအေနက ခရီးေဝးကြာလွတဲ့ သူ႔ရဲ႕နန္းေတာ္ဆီကို မေရာက္ႏုိင္ေတာ့မွန္း သိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လမ္းခရီးမွာတင္ သူ႔ရဲ႕ အားထားရတဲ့ တပ္မွဴးေတြကို ေခၚၿပီး
“ငါမၾကာခင္ ဒီေလာကႀကီးကို စြန္႔ခြာသြားရေတာ့မယ္။ ငါ့မွာ ေနာက္ဆံုးဆႏၵ (၃) ခုရွိတယ္။ အဲဒီဆႏၵ (၃) ခုကို မပ်က္မကြက္ ျဖည့္ဆည္းေပးပါ။” လို႔ မိန္႔ၾကားခဲ့ပါတယ္။
တပ္မွဴးေတြကလည္း ဝမ္းနည္းမ်က္ရည္ေတြက်ၿပီး ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ဆႏၵေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္လို႔ ကတိေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရင္ႀကီးက သူ႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးဆႏၵ (၃) ခုကို မိန္႔ၾကားပါေတာ့တယ္။ ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္သည္။
“ပထမဆႏၵက ငါ့ရဲ႕ေခါင္းတလားကို ငါ့ကိုေဆးကုေပးခဲ့တဲ့ သမားေတာ္ေတြသာ ထမ္းရမယ္။
ဒုတိယဆႏၵက ငါ့ရဲ႕ရုပ္အေလာင္းကို သခ်ႋဳင္းကိုသယ္သြားတဲ့အခါ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ငါပိုင္တဲ့ ရတနာေတြ၊ ေရႊေငြေတြကို လူအမ်ားအတြက္ ျဖန္႔ႀကဲေပးရမယ္။ ငါပိုင္တဲ့ရတနာေတြကို ငါနဲ႔အတူ ဂူသြင္းျမွဳပ္ႏွံတာေတြ မလုပ္ပါနဲ႔။
တတိယဆႏၵက ငါ့ရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ကို လူအမ်ားျမင္ရေအာင္ ေခါင္းတလားရဲ႕အျပင္ကို ထုတ္ထားပါ။”
ဆႏၵေတြကို ထုတ္ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေရာဂါသည္းေနတဲ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေမာဟိုက္ႏြမ္းလ်စြာ အသက္ကိုရွဴၿပီး ၿငိမ္သက္ေနခဲ့ပါတယ္။
တပ္မွဴးေတြလည္း ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ထူးဆန္းလွတဲ့ ဆႏၵ (၃) ခုကို နားမလည္ႏုိင္ျဖစ္ေနခဲ့တာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ လက္ရံုးေတာ္တပ္မွဴးႀကီးက ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ လက္ကိုကိုင္ၿပီး
“အရွင္မင္းႀကီးဘုရား…။ အရွင့္ရဲ႕ ဆႏၵေတြအားလံုး ျပည့္ေျမာက္ေစရပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ အရွင္မင္းႀကီး ျဖစ္ႏုိင္မယ္ဆိုရင္ ဒီဆႏၵေတြရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ သိနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပေပးပါလားခင္ဗ်ာ။” လို႔ ေလွ်ာက္တင္ခဲ့ပါတယ္။
ဘုရင္အလက္ဇႏၵားက သက္ျပင္းရွည္ႀကီးခ်လုိက္ၿပီး ဆႏၵ (၃) ခုရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။
“ငါက ေလာကႀကီးက လူေတြကို ဒီအေျခခံသေဘာတရား (၃) ခ်က္ကို သိေစခ်င္လို႔ပါ။ ငါ့ရဲ႕သမားေတာ္ေတြကို ငါ့ရဲ႕ေခါင္းတလားသယ္ခုိင္းတယ္ဆိုတာ “ေလာကမွာ ဘယ္ေဆးဆရာကမွ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေသျခင္းတရားကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ဘူး။ လူတိုင္းက တစ္ေန႔ေန႔မွာ ေသကိုေသရမယ္” ဆိုတာကုိ သိေစခ်င္လို႔ပါ။
ေရႊေငြေတြကို ႀကဲခ်ခိုင္းတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က ငါအသက္ရွင္စဥ္တစ္ေလွ်ာက္လံုး စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။ စည္းစိမ္ေတြၾကား ယစ္မူးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါေသသြားတဲ့အခါမွာ ဘယ္ေရႊေငြကိုမွ ငါနဲ႔အတူ ယူေဆာင္သြားလို႔မရဘူး။ ဒီေတာ့ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေလာဘေနာက္ကို လိုက္ေနတာက အခ်ိန္၊ စြမ္းအင္နဲ႔ စိတ္ရဲ႕ ေအးခ်မ္းမႈကို ျဖဳန္းတီးျခင္းသက္သက္ပဲဆိုတာကို သိေစခ်င္လို႔ပါ။
ငါ့ရဲ႕လက္ေတြက လူေတြျမင္ေအာင္ အေခါင္းအျပင္ ထုတ္ထားခိုင္းတယ္ဆိုတာက ငါဒီေလာကႀကီးထဲကို ေရာက္လာတုန္းက လက္ထဲမွာ ဘာမွပါမလာသလိုပဲ၊ ငါထြက္သြားတဲ့အခါမွာလည္း ငါ့လက္ထဲမွာ ဘာမွပါမသြားဘူးဆိုတာ လူေတြကိုသိေစခ်င္လို႔ပါ။”
ဒီစကားေတြကို မိန္႔ၾကားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးၿပီး ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ စစ္ဘုရင္ႀကီးဟာ သာမန္လူေတြလိုပဲ မ်က္လံုးေတြမွိတ္သြားပါေတာ့တယ္။ စစ္ပြဲအလီလီႏႊဲၿပီး ေအာင္ပြဲေတြရယူႏုိင္ခဲ့တဲ့ ဂရိဘုရင္ႀကီး အလက္ဇႏၵားဟာ ေသမင္းနဲ႔ စီးခ်င္းထိုးရာမွာေတာ့ အရံႈးေပးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။
စာခ်စ္သူတို႔ေရ…
သင့္က်န္းမာေရးက သင့္အေပၚမွာပဲမူတည္တယ္ဆိုတာကို သတိရပါ။ သင့္က်န္းမာေရးကို သင္ကိုယ္တိုင္ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာဆိုတာ ကိုယ္ခႏၶာက်န္းမာမွ ခံစားစံစားႏိုင္မယ့္ အရာေတြပါ။ ၿပီးေတာ့ သင့္ကိုယ္သင္အတြက္ လုပ္ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္ေတြက သင္ေသဆံုးခ်ိန္မွာ သင္နဲ႔အတူ ေသဆံုးသြားလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမ်ားေတြအတြက္ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ ေကာင္းမႈေတြက သင္ေသသြားရင္ေတာင္ ကမာၻတည္သေရြ႕ တည္ၿမဲေနမွာပါ။
ဒါေၾကာင့္ သင္ေသသြားတဲ့အခါမွာ ေလာကႀကီးမွာ ေကာင္းမႈတစ္ခုခုခ်န္ထားႏိုင္ခဲ့ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။
ဒီစာေလးေၾကာင့္ ဘဝအသိအျမင္ေကာင္းေတြရလိုက္တယ္ဆိုရင္ SHARE ၿပီး လက္ဆင့္ကမ္းမွ်ေဝဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔။
