၁။ ဒီေန႔က ကၽြန္မခင္ပြန္းသည္ရဲ႕စ်ာပနၿပီးဆံုးသြားတဲ့ ၂-ရက္ေျမာက္ေန႔ေပါ့။ ဒီတစ္ပတ္မတိုင္ခင္က တည္းက ကၽြန္မအတြက္ ႀကိဳမွာထားေပးတဲ့ ေရေမႊးပန္းစည္းကုိ ကၽြန္မလက္ခံရရွိခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီပန္း စည္းမွာ ေရးထားတာကေတာ့“တကယ္လို႔ ကင္ဆာက ကိုယ့္ကိုအႏိုင္ယူသြားခဲ့ရင္ေတာင္ မင္းကိုသိ ေစခ်င္တာက မင္းဟာ ကုိယ့္အိပ္မက္ေတြရဲ႕ တစ္ေယာက္တည္းေသာ နတ္သမီးေလးဆိုတာပါပဲ ” ဆိုတဲ့စာတိုေလးပါပဲ။
၂။ ဒီေန႔က ႏွစ္ရွည္လမ်ားၾကာေအာင္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတဲ့အမႈတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္အႏိုင္ရလိုက္တဲ့ေန႔ေပါ့။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၄-လတုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အိမ္နီးခ်င္းရဲ႕ အၿမဲအ႐ိုက္ခံေနရွာတဲ့ သနားစရာေခြးကေလးကို ကၽြန္ေတာ္ သြားခိုးခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အဖမ္းခံခဲ့ရေတာ့တာပါပဲ။ အမႈရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ကာလ အတြင္း ကၽြန္ေတာ္ ေငြေၾကးေတြလည္း အေျမာက္အမ်ားကုန္က်ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္ႏိုး လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေျခေထာက္ေတြမွာ ေႏြးေထြးေနတဲ့အေမႊးအမွ်င္ထူထူရဲ႕ အထိအေတြ႕ ကို ခံစားရတယ္။ အဲ့ဒီအခိုက္အတန္႔မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ေပးဆပ္ခဲ့သမွ်အရာအားလံုးနဲ႔ထုိက္တန္တဲ့အရာ ကုိ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့ၿပီဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ၾကည္ႏူးစြာနဲ႔ သေဘာေပါက္လုိက္ပါတယ္။ ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
၃။ ဒီေန႔ ကၽြန္မရဲ႕သမီး ေက်ာင္းကေန အိမ္ကိုျပန္လာေတာ့ လြယ္အိတ္ေလးခ်ၿပီး “ ေမေမေရ ေျခဟန္ လက္ဟန္ဘာသာစကားကို သင္ယူလို႔ရႏိုင္မယ့္ေနရာကို သိလားဟင္ ” လုိ႔ ကၽြန္မကိုေမးပါတယ္။ “ ဘာေၾကာင့္သင္ခ်င္တာလဲ ” လို႔ ကၽြန္မကေမးလိုက္ေတာ့ သမီးက “ ဒီေန႔ သမီးတို႔ေက်ာင္းမွာ နားမ ၾကားတဲ့ေက်ာင္းသူအသစ္ကေလးတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္ ေမေမ။ အဲ့ဒီေကာင္မေလးက ေျခ ဟန္လက္ဟန္ဘာသာစကားတစ္ခုပဲ နားလည္ေတာ့ အဲ့ဒီေကာင္မေလးကို စကားေျပာမယ့္သူတစ္ ေယာက္မွမရွိလို႔ပါ ” တဲ့။
ယခုစာေစာင္ေလးေတြကို ျပန္လည္မွ်ေဝဖို႔ SHARE လိုက္ပါဦးေနာ္။
