တစ္ခါတုန္းက ရြာတစ္ရြာမွာ မိုးေခါင္လို႔ဆိုၿပီး ရြာသားေတြ စုေပါင္းျပီး ဆုေတာင္းမိုးေခၚပဲြ ျပဳလုပ္ၾကတယ္။ အဲဒီလူူေတြ အားလံုးထဲမွာမွ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကပဲ ထီးယူလာခဲ့တယ္။ ဒါဟာ မိုးေခၚဆုေတာင္းျခင္းအေပၚ ထားတဲ့ ေကာင္းေလးငယ္ေလးရဲ႕ ယံုၾကည္မႈ။
ကေလးေလးတစ္ေယာက္ကို ေလထဲေျမွာက္လိုက္တယ္။ ကေလးက မေၾကာက္တဲ့အျပင္ ရယ္ေတာင္ရယ္ေနေသးတယ္။ ဒါဟာ ေျမွာက္လိုက္တဲ့သူအေပၚ ထားတဲ့ ကေလးရဲ႕ယံုၾကည္မႈ။ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၲဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ညစဥ္ အိပ္ယာဝင္တိုင္း မနက္ျဖန္ ရွိမရွိ မေသခ်ာဘဲ ေနာက္ရက္ မနက္ ထဖို႔ ႏႈိးစက္ေပးၾကတယ္။ ဒါဟာ ရွင္သန္ျခင္းအေပၚထားတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္။
မေသခ်ာမေရရာမႈေတြ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ေလာကၾကီးထဲမွာ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး အနာဂတ္တစ္ခုလံုးအတြက္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ၾကတယ္။ ဒါဟာ ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးမယ့္ ကိုယ့္အနာဂတ္ကို ယံုၾကည္မႈ။
ေလာကမွာ အိမ္ေထာင္သားေမြးကိစၥေတြေၾကာင့္ ဒုကၡမ်ားေနၾကတာေတြ၊ ပူေလာင္ေနႀကတာေတြ ေတြ႔ေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္က်ေတာ့ လက္ထပ္ခ်င္ေသးတယ္။ ကဲ… ဒါကေတာ့ ယံုၾကည္မႈ လြန္ကဲျခင္းဘဲ မဟုတ္ဘူးလား။ 😀
သေဘာက် ႏွစ္သက္ခဲ့ရင္ Share ဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္။
