ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ယာတဲအေဟာင္းၾကီးကို ျပန္ျပင္ဖို႔ ငွားရမ္းထားတဲ့ လက္သမားက ပထမရက္မွာ အၾကမ္းေလာက္ပဲ ျပီးတယ္ဗ်ာ။ သူ႔ကား ဘီးေပါက္တာနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ တစ္နာရီေလာက္ အလကားျဖစ္သြားတယ္။ ဒီၾကားထဲ သူ႔လ်ွပ္စစ္လႊကလည္း ခဏခဏ ပ်က္ေနေသး။ ျပီးေတာ့ အခုလည္း သူ႔ရဲ႕ ခုႏွစ္အိုက် ရွစ္အိုေဆြး ကုန္တင္ကားက စက္ႏိႈးလုိ႔ကို မရဘူးဗ်ိဳ႕။ ဟူး… စိတ္ေလတယ္။
ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ပဲ သူ႔ကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ ရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ လမ္းမွာေတာ့ သူက ဘာစကားမွ မေျပာဘဲ မ်က္လံုးေလးေတာင္ ေမွးစင္းေနလိုက္ေသး။ သူ႔အိမ္လည္း ေရာက္ေရာ၊ သူက သူ႔မိသားစုနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခ်င္လို႔ ဆိုျပီး သူ႔အိမ္ထဲကို ဖိတ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သူနဲ႔အတူတူ အိမ္ဝကို အသြားမွာေတာ့ သူက သစ္ပင္ငယ္ေလး တစ္ပင္ေရွ႕မွာရပ္ျပီး သစ္ကိုင္းေလးေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္ေနတယ္။ ဘာလုပ္တာလဲေတာ့ မသိပါဘူး။ ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၲဝင္ မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
အိမ္တံခါးဖြင့္ျပီး အိမ္ထဲလည္း ဝင္ေရာ သူ႔ပံုစံက ခုနကနဲ႔ တစ္ျခားစီ လံုးဝ ေျပာင္းလဲ သြားေတာ့တယ္ဗ်ာ။ မ်က္ႏွာကလည္း မိႈပဲ ရသလိုလို၊ သူ႔ကေလး ႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း ဖက္လိုက္ေသး၊ ဒါတင္မကဘူးဗ်… မိန္းမကိုလည္း အာဘြားေပးလုိက္ေသး။ တယ္လည္း အေျပာင္းအလဲ ျမန္တဲ့သူပဲ။
သူ႔မိသားစုနဲ႔လည္း မိတ္ဆက္ေပးျပီးေရာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကားဆီ ျပန္လိုက္ပို႔ရွာတယ္။ ခုနက သစ္ပင္နားလည္း ေရာက္ေရာ ကြ်န္ေတာ္ သိခ်င္တာကို ဘယ္လိုမွ ထိန္းမရေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ပဲ ေယာကၤ်ားတန္မဲ့ စပ္စုျပီး ခုနက ကြ်န္ေတာ္ျမင္တာနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ေမးလိုက္တယ္။
ဒီေတာ့ သူက “ေၾသာ္ ဒါလား။ ဒီသစ္ပင္ကို ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ဒုကၡအိုးေလးလို႔ နာမည္ေပးထားတာဗ်။ ကြ်န္ေတာ္က အလုပ္မွာဆို ျပႆနာ မေပၚတဲ့ ေန႔ကို မရိွပါဘူးဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာက ဒါေတြနဲ႔ အိမ္ကမိန္းမေရာ၊ ကေလးေတြနဲ႔ေရာ ဘာမွ မဆိုင္ဘူး မလားဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အိမ္ျပန္လာတိုင္း အဲ့ဒီ စိတ္ညစ္စရာေတြကို ဒီသစ္ပင္ေလးမွာပဲ ခ်န္ထားခဲ့တယ္ေလ။ ညဆို ကြ်န္ေတာ့္ ဒုကၡေတြကို ထမ္းပိုးေပးထားရတဲ့ ေက်းဇူးရွင္ေလးေပါ့ဗ်ာ။ မနက္ အလုပ္ျပန္သြားမွပဲ ျပန္ယူသြားလိုက္ေတာ့တယ္” တဲ့။
သူက ျပံဳးရင္း “ရယ္ရတာက မနက္ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ဝင္ယူတဲ့ အခါက်ေတာ့ မေန႔က ညကေလာက္ စိတ္ညစ္စရာ မမ်ားေတာ့ တာပဲဗ် “ ဆုိျပီး ဆက္ေျပာ ပါေတာ့တယ္။
ပရိတ္သတ္ၾကီးေရာ ဒီလက္သမားၾကီးရဲ႕ လုပ္ရပ္ကို ဘယ္လို ျမင္မိၾကပါသလဲ။ သူ႔ရဲ႕ အျပင္အလုပ္ခြင္က ျပႆနာေတြကို အိမ္ျပင္မွာပဲ ခ်န္ထားခဲ့တာကိုလည္း ဘယ္လို သေဘာရၾကပါသလဲ။ ပရိတ္သတ္ၾကီးေရာ… ။
သေဘာက်ႏွစ္သက္တယ္ ဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း သိႏိုင္ေအာင္ Share ပါ။
