ကၽြန္မက အသက္ ၂ဝ ထဲကို ဝင္ေရာက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပါ။ ကၽြန္မ ေတြ႕ရသေလာက္ ဒီအရြယ္အမ်ားစုဟာ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြေနာက္လိုက္ၿပီး ဘဝကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျဖတ္ သန္းေနၾကတယ္။ သူတို႔ဟာ ေက်ာင္းတက္တယ္။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြ ရွာေဖြၾကတယ္။ တစ္ေနရာတည္းမွာ အေျခတက်ေနရတာမ်ိဳးကို မလို ခ်င္ၾကဘူး။ လူႀကီးမိဘေတြကလည္း ဒါကို နား လည္မႈေပးထားၾကပါတယ္။ ကၽြန္မကိုဆိုရင္ ငယ္ရြယ္တုန္းမွာေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနဖို႔ လူႀကီးေတြက တိုက္ တြန္းၾကတယ္။ သူတို႔ေစတနာကို ကၽြန္မနားလည္သေဘာေပါက္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ တျခားသူေတြက ကၽြန္မ မဟုတ္သလို ကၽြန္မကလည္း တျခားသူမဟုတ္ဘူးေလ။ လူ ငယ္ဆိုေပမဲ့ ပါတီတစ္ခုကိုေရာက္သြားတဲ့အခါ ဘယ္လိုေပ်ာ္ရႊင္ရမယ္ဆိုတာကို ကၽြန္မတကယ္ မသိ ဘူး။ ၿပီးေတာ့ အမ်ားနဲ႔ေနရတာထက္ ကၽြန္မဘာသာတစ္ေယာက္တည္းေနရတာကို ပိုႀကိဳက္တယ္။
ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ ေသေသခ်ာခ်ာသိေနတဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ…
- ခရီးေလးေတြထြက္ၿပီး အမွတ္တရေလးေတြဖန္တီးဖို႔ ျဖစ္တယ္။
- မိသားစုနဲ႔ညစာစားဖို႔ ျဖစ္တယ္။
- စိတ္တူကုိယ္တူသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္အတူၾကည့္ဖို႔ ျဖစ္တယ္။
- ကၽြန္မဝါသနာပါတဲ့ ပညာရပ္ေလးေတြကို ေလ့လာသင္ယူဖို႔ ျဖစ္တယ္။
- ခ်စ္သူနဲ႔စကားေလးေတြ ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ေျပာေနဖို႔ ျဖစ္တယ္။
ေသခ်ာတာကေတာ့ လူတိုင္းမွာ ကိုယ္ျဖတ္သန္းရမယ့္ဘဝအေပၚေရြးခ်ယ္ခြင့္အျပည့္အဝရွိ ၾကတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ေနာင္တစ္ခ်ိန္အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ…
- ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ ေနာင္တေတြနဲ႔ မျမင္ေတြ႕ခ်င္ဘူး။
- ေနာက္က်မႈေတြနဲ႔ သူမ်ားေနာက္မွာ က်န္မေနခဲ့ခ်င္ဘူး။
- ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ အခြင့္အေရးေတြအတြက္ မႏွေျမာခ်င္ပါဘူး။
အသက္ ၂ဝ ဆိုတာ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ဘဝခရီးရွည္ႀကီးကိုေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႔ ပထမဆံုးေျခ လွမ္းပဲျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မရဲ႕တစ္ေန႔ခ်င္းစီတိုင္းကို အဓိပၸာယ္ရွိစြာျဖတ္သန္းတယ္။ အဲ့ဒီအ တြက္လည္း ကၽြန္မအရမ္းေပ်ာ္ေနပါတယ္။ ကိုယ့္အတြက္ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ဘဝကမွ တကယ္ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတဲ့ဘဝမဟုတ္ပါလားရွင္။
စာေစာင္ေလးကုိ ႏွစ္သက္တယ္ဆိုရင္ LIKE & SHARE ေလးလုပ္သြားပါဦးေနာ္။
