ေလ့လာေတြ႔ရွိခ်က္အသစ္တစ္ခုအရ ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္သူေတြဟာ ဘဝမွာ အသိမိတ္ေဆြမ်ားၿပီး လူေတြၾကားမွာေနရေလေလ၊ ကိုယ့္ဘဝကို ေက်နပ္အားရမႈနည္းေလေလျဖစ္ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီေလ့လာေတြ႔ရွိမႈက လူအမ်ားယံုၾကည္ေနၾကတဲ့ “မိတ္ေဆြမ်ားေလေလ ပိုၿပီး ေပ်ာ္ရေလေလ” ဆိုတဲ့အသိအတြက္ေတာ့ စိန္ေခၚမႈတစ္ခုျဖစ္ေနပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕လူေတြ- အထူးသျဖင့္ ဉာဏ္ရည္ျမင့္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ လူမႈေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးက ဘဝေနေပ်ာ္မႈကို တိုးမလာေစပါဘူး။ လူဦးေရမစည္ကားတဲ့ ေက်းလက္ေတာရြာေလးေတြ၊ နယ္ၿမိဳ႕ေလးေတြမွာ ေနတဲ့သူေတြက ဘဝကို ပိုၿပီး ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတတ္တာကိုသာ ၾကည့္ေလ။
“ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးမွာေနတဲ့သူေတြထက္ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးေတြမွာ ေနတဲ့သူေတြက ပိုၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကရတယ္။ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးေတြမွာ ေနတဲ့သူေတြထက္ ေက်းရြာမွာေနထိုင္တဲ့သူေတြက ပိုၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကရတယ္။ ေက်းရြာမွာ ေနထိုင္တဲ့သူေတြထက္ ေဝးလံေခါင္သီတဲ့ ေတာင္ေပၚရြာေလးေတြမွာ ေနထိုင္ရတဲ့သူေတြက ပိုၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကရတယ္။” လို႔လည္း ပညာရွင္ေတြက ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္သည္။
တျခားသူေတြအတြက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ေပါင္းသင္းၿပီး လူေတြၾကားေနရတာဟာ ဘဝအတြက္ေပ်ာ္စရာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနႏိုင္ေပမဲ့ ဉာဏ္ရည္ျမင့္သူေတြအတြက္ေတာ့ ဒါဟာ ျခြင္းခ်က္ပါ။
ၿပီးေတာ့ ဒီလိုျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း ပညာရွင္ေတြက ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။ ဉာဏ္ရည္ျမင့္တဲ့သူေတြက ေရရွည္ကိုၾကည့္ၿပီး ဘဝအတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္ေတြသတ္မွတ္၊ စီမံကိန္းေတြ ခ်ထားေလ့ရွိပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ အေပ်ာ္အပါးမက္ေနတာက ၾကာလာရင္ ဒီအနာဂတ္အစီအစဥ္ေတြကို ထိခိုက္ႏုိင္တယ္လို႔ သူတို႔က သိထားၾကပါတယ္။
ဉာဏ္ရည္ျမင့္သူေတြက ဆန္းသစ္တဲ့နည္းလမ္း၊ ထူးျခားတဲ့ဘဝေနထိုင္မႈပံုစံေတြနဲ႔ တစ္သီးတစ္သန္႔ေနရတာကို ပိုၿပီး ႀကိဳက္ၾကပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျငင္းခံုမႈေတြ၊ ေနာက္ဆက္တြဲေလ့လာမႈေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဉာဏ္ရည္ျမင့္တဲ့သူေတြကို သြားေမးၾကည့္ပါ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တစ္ေယာက္တည္း ေအးေအးေဆးေဆးေနၿပီး ဘဝရည္မွန္းခ်က္အတြက္ ႀကိဳးစားခ်င္တယ္လို႔ ေျဖၾကပါလိမ့္မယ္။
သင္ကေရာ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးလဲ။ သင့္အျမင္ေလးေတြကို မွ်ေဝေပးခဲ့ပါဦး။
