လူေတြဟာ သူတို႔ခ်စ္ရသူေတြ ေသဆံုးတဲ့အခါ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ပူေဆြးၾကပါတယ္။ ဒါနီလူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ ပူေဆြးမႈကေတာ့ ထူးျခားလြန္းတယ္။ သူတို႔က သူတို႔ခ်စ္ရတဲ့မိသားစုဝင္တစ္ေယာက္ေယာက္ ေသဆံုးရင္ လက္ေခ်ာင္းေတြကိုျဖတ္ၿပီး ဝမ္းနည္းမႈကို ေဖာ္ျပၾကတယ္။
ဒီဓေလ့ကို အစိုးရက ပိတ္ပင္ထားေပမဲ့ ဒါနီအဘြားအိုေတြမွာေတာ့ ဒီဓေလ့က ေတြ႔ေနရတုန္းပါပဲ။
အသုဘအခမ္းအနားမွာ မိန္းမေတြဟာ ဝမ္းနည္းတဲ့အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းကို လက္ဆစ္ေလးေတြကေန ျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္ေသရင္ လက္တစ္ဆစ္ေပါ့။
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္သည္။
လက္ဆစ္ကို မျဖတ္ခင္မွာ လက္ေခ်ာင္းေအာက္ေျခနားေလးကိုႀကိဳးေလးနဲ႔ တင္းတင္းေလးခ်ည္ထားၿပီး မိနစ္ ၃ဝ ေလာက္ထားပါတယ္။ ဒီလိုႀကိဳးခ်ည္ထားေတာ့ လက္ေခ်ာင္းကထံုၿပီး နာက်င္တာလည္းမသိရ၊ ေသြးေတြလည္း ဒလေဟာမက်ေတာ့ဘူးေပါ့။
လက္ေခ်ာင္းေတြကို ျဖတ္ၿပီးၿပီးခ်င္းမွာ ျဖတ္ထားတဲ့ဒဏ္ရာကို သံပူ၊ ေဆးပူနဲ႔တို႔ၿပီး ေသြးတိတ္ေအာင္ အနာက်က္ေအာင္ လုပ္လိုက္ပါတယ္။ ျဖတ္လိုက္တဲ့ လက္ဆစ္ေလးကိုေတာ့ အေျခာက္ခံၿပီးသိမ္းခ်င္သိမ္း၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္ မီးရိႈ႕ပစ္ၾကပါတယ္။
သင့္ထင္ျမင္ခ်က္ေလးေတြမွ်ေဝခဲ့ႏိုင္ပါတယ္။
